Aparta artikulua, Oier. Eskerrik asko. Ondo biltzen ditu beste hainbatetan ere adierazi izan dituzun ikuspegiak.

Gai honen harian, berriro gomendatu nahi dut hemen 2017ko artikulu hau:
http://zaharra.hikhasi.eus/[…]-erreproduzitzen-du-eskolak

Luze samarra da, baina beldurgarria, hemengoa (Euskal Herria da), eta gaurkotasunik ez du galdu. Eta garai hartan apenas hasi gabe zegoen azken garaiotako LGTBIQ+ zalaparta, iparra galduta dabilen Mendebaldeko gizarte honetan, haur eta gaztetxoengan horrenbesteko buru-nahasmen eta ondorio larri sortzen ari dena.

Egilea, Ibon Armendariz, garai hartan parekidetasuna, sexuen hezkuntza, homofobia, harreman onak... lantzen aritzen zen eskoletan. Artikulua irakurrita, telefonoz galdera egin nion propio, eta konfirmatu zidan baietz, berak DBH eta Batxilergoan egunero ikusten duena idatzi zuela bertan.


Artikuluan garbi dio: etxetik hasten da, etxekoa da garrantzitsuena. Baita ere, gure kasuan, dantza-irakasle bezala jokatzen dugun rola. Norberari dagokio, geure partearekin konturatu eta aldatzen hastea. Balora ezazue, zer dagoen jokoan...

Dantzan.eus-eko 2017ko sarrera honetan gomendatu nuen aurreko artikulua: https://dantzan.eus/[…]/mutilak-dantzan-presio-soziala

"Idatzia dago zer behar duen gazte batek eta horietako gauza asko dantza talde batean aurkitzen dira"... Esango nuke, "aurki daitezke", egoki lantzen badira. Ez da automatikoa.
'Haurraren (= pertsonaren) garapen etapak' eta etapa bakoitzaren ezaugarri eta beharrak nahikoa aztertuta daude.

NERABEZAROA (12 urte ingurutik aurrera):
- Identitatea loratzen: Nor naiz ni? Zenbat balio dut? Zer dut gustuko? Nor izan nahi dut?
- Komunitatearen / lagunen / taldearen garrantzia (tribua): parekoen bila (zaletasunetan / pentsamenduan...). Taldean bilatzen / aurkitzen dute norbere identitatea.
- Oso inportanteak: zaletasunak, kirola (ariketa fisikoa), taldea.
- Oso inportantea: ondo pasatzea, giroa (ez bakarrik esfortzua, lotura eta konpromisoa).
- Sozialerako interesa esnatzea. Gizartean leku eta funtzio baten bila.
- Errekonozimendua. Protagonismoa. Pertenentzia sentimendua.
- Erreferenteen / ereduen bila (gurasoak, irakasleak...)
- Atxikimendua: talde batekin, zio batekin, pertsona batekin (dantza-irakaslearekin, dantza-taldeko arduradunekin...)
- Lekua eman: ENTZUN behar zaie, eta aintzat hartu.

Horra eskuliburua!!

Mahai-inguru honetan eta Gazteen Dantza Topaketari buruzko azalpenean ere, hortxe azaldu dira argumentuok: komunitatea, harremanak, lagunak, atxikimendua, tribua (zaletasun-tribua eta lagun-tribua), errekonozimendua (prestigioa, onarpen soziala, protagonismoa), pertenentzia, ardura soziala, giroa, ondo pasatzea...

Haur eta, kasu honetan, nerabeekin ari garelarik, dantza-irakasle, monitore, arduradun edo dena delakoek, hazieraren etapa honi dagozkion ezaugarri eta beharrak ezagutu, aintzat hartu eta zaintzea komeni, ezinbestean. Batez ere, beraiengandik gure aldeko erantzuna nahi badugu...
Landu atxikimendua, landu talde giroa eta harremana, landu ondo pasatzea eta jolasa, landu entzutea eta aintzat hartzea, landu errekonozimendua, protagonismoa, pertenentzia...

Ona!! Biba zuek, sustatzeagatik!!
Ez da lehenengoa, badakit, baina ea halako ereduak zabaltzen eta ohiko bihurtzen joaten diren... Exenplua ematen jarraitu behar, parera datozkigun aukerak baliatuta...
Zubi - harripusketa baten edo txandako handiki-agitariaren aurrean ohiko 'Agurra' anakronikoa ematea baino egoki, zentzuzko, partehartzaile eta... politagoa.

Hona hemen,inork jakinminik balu, Dantzan Ikasi saioko azalpenetarako erabili nuen gidoia (pdf):
https://drive.google.com/[…]/view?usp=sharing

Hona hemen aurkezpenerako erabili nuen diapositiba-gidoia, inori baliagarri baldin bazaio (eginda dagoenez...):
https://drive.google.com/[…]/view?usp=sharing

Eta zuk, dantza-irakasle, nola 'lantzen' duzu biribilketa zure eskoletan? Interesgarria izango litzateke zuen esperientzia partekatzea, guztiok ikasteko...

Zorionak, bai, eta eskerrik asko, altxor eder eta iturri oparo honengatik. Urte askotarako, eta hazi bedi oraindik!!

1/2021 Dekretua, Lehendakariarena. Gaur argitaratuta:
https://www.euskadi.eus/[…]/2100111e.shtml

Kultura-jarduerak, -ikuskizunak eta -ekitaldiak.

Dantza-talde ez-profesionalen entseguei berrekitea baimentzen da, eta, nolanahi ere, zorrotz errespetatu beharko dira pertsonen arteko segurtasun-distantziaren, maskara erabiltzearen eta kontaktu fisikorik gabeko sei laguneko taldeen prebentzio-baldintzak.

Erabat ados zurekin, Oier. Ezer gutxi gehitzeko. Larria ere iruditzen zait administrazio ezjakin honen tentazioa, 'ekoizpen-merkatu' begi kapitalista pobre horiekin dantzari begira jartzeko, batez ere dantza tradizionalari.

Nik dantza tradizionalean dihardut, "ordainsaria jasotzen dut, aseguratuta nago eta profesionalki dantzan dihardut". Eta ez naiz lerrokatzen "dantzaren industria" kontzeptuarekin, ez  dut nahi niretzat, eta ez dut nahi ere ordezkatzen dudan dantza tradizionalaren alorrarentzat. Dantza tradizionala benetako Kultura da, ez erabilera kapitalistarekin monetizatzeko baliabide bat.

Gehiago, "Kulturaren industria" terminoa eta dinamika ere ez dut batere gogoko, eta nago mesede baino kaltea egiten duela. Izan ere, gaur egun "Kultura" terminoa (sektore edo alor bezala) entretenimenduarekin parekatu dugu, gizarte burges hiritar aspertuen entretenimendurako edo aisirako eskaintzekin. Baina niretzat, Kultura beste zerbait da, beste zerbait behar luke, sakonagoa, serioagoa. Zer da herri batek kultura izatea, herri bat kultua izatea, herri bat kulturaz elikatzea? Eztabaida sakona... Beraz, oso gutxi interesatzen zait (edo batere ez) komunikabideetako Kultura atalean eskaintzen dutena. Nireitzat hori, ia beti, entretenimendua da.

Gehiago. Administraziotik, erakundeetatik, eta Eusko Jaurlaritzatik zehazki datorren ia ezerrekin ez naiz identifikatuta sentitzen, gaur-gaurkoz. "Basque" marka, adibidez. Oraingoan ere, iruditzen zait konplejuz betetako agintari ezjakinen BESTE emaitza bat dela, beste bat gehiago.

Beharbada dantza garaikide konpainiei, edo ez dakit nori interesatuko zaio dantzaren ikuspegi hiritar - produkzio - kontsumo (emanaldiak kontratzea) industria dinamika. Beharbada, ez dakit. Baina niri ez. Eta bat nator Oierren ondorioarekin, dantza tradizionalaren alorrerako behintzat. Alegia, "administraziotik bultzatu diren termino horietara makurtzeak mesede baino kaltea ekarriko digula".

Planto eta intsumisioa, berriz ere!!

Kaixo Lide. Ni neu ere saiatu izan naiz eta saiatzen naiz, aukera egokia ikusten dudan aldiro, soka-dantza bat proposatzen. Nire kasuan, emaitza ona eman dute. Harrera ona.
Konturatuta nago nire ekimen hori ez dela batere ohikoa. Eta aldarrikatu nahi dut gaur egun ere berreskuratzeko edo baliatzeko moduko sistema dela, nahikoa ireki eta moldagarria, testuinguru ezberdinei modu 'naturalean' egokitzeko (ez 'antzeztua', ez fosilizatua, baina naturala).
Soka-dantzak berriro "herrikoitzearen" alde nago (zuk diozun bezala), eta helburu horretan bat egiteko prest. Gure ardura da hori sustatzea, dantzari edo dantza-eragile bakoitzarena. Kontatu nirekin.
Agintarien erabilera ere interesgarria, duda barik, baina esango nuke, "oraingo" funtzio sozial baterako, ez "lehen zuen" funtzio soziala "berreskuratzeko". Hots, ez atzera begira, lehen egiten zelako, baina gaur egin nahi dugulako, gaurko testuingururako egoki iruditu eta baliatu nahi dugulako (halaxe baldin bada...).

Eskerrik asko Sabin, erantzunagatik, eta erantzun hau emateko hartutako lanagatik. Argituta.