Trugarez, Konk Kerne!!

Taldeko memoria pribilegiatudunek soilik gogoratzen zuten noiz egin genuen udako azken bidaia. 2011. urtean izan zen, Montrejeaura. Eta udaberri aldera Maritzuli konpainiako lagunen proposamena jaso genuenean, pentsatu genuen bazela garaia gure dantzak pixka bat urrutixeago ere erakusteko. Beraz, abuztuaren 15ean autobusa hartu eta Konk Kerneruntz (Bretainia) abiatu ginen.

Gauez eta autobusez bidea egin eta goizaldean, han zain genuen Rita, gure gida portugaldar/bretainiar piperduna. Goiza pixka bat lo egiteko, hiria bisitatzeko eta dantzatu beharrekoa freskatzeko baliatu genuen.

Gotortutako alde zaharra du Konk Kernek, Iruñearen antzera, eta horrek jakinmina piztu zigun. Heldu eta lehen egunean emanaldia izan genuen Jean Jaures plazan, gotorlekuaren ondoan, itsas bazterrean, inguru ezin ederragoan. Guk Sanferminetako trokeo-dantzak eta hiru burguen eguneko soka-dantza eman genituen bi saio motzetan banaturik. Bitarteetan, itzaletik, Marseilako Roudelet Felibren taldekoen Provenzar dantza-preklasikoak ikus eta entzuteko aukera izan genuen, tartean baita gure arku-dantzaren Olentzero buru handiaren doinua ere.

Lehen eguna izateko aski egin genuelakoan, gure ostatu izanen zen eskolara erretiratu ginen lo egitera-edo.

Biharamun goiza libre genuen. Batzuek mandatuak egiteko probestu zuten, besteek paseatzeko, gutxi batzuek lo egiteko —gauez ordu laurdenero jotzen zuen alarmarena beste batean kontatuko dizuegu— baina, matematikoa zen; lotarako momentutxo bat genuen aldiro Marseilarrek ensaiatzeko behar berezia sentitzen zuten, bonbo eta guzti!

Tira, arratsaldean parade-a genuen gotortutako hiriko karriketan barna eta dekoratu horretan zer egokiago San Fermin Aldapakoaren ezpata-dantza baino? Etxean jokatzea bezalakoxea izan zen.

Hango anfiteatro gisako xoko apain batean gainera, bandera arbola eta arrosa egiteko modua izan genuen eta gozatua eman genion gure buruei.

Arratsalde betea prestatu ziguten antolatzaileek eta harresien arteko pasealdiaz gain, ordu bateko emanaldia ere eskatua ziguten. Ezpata-dantza, soka-dantza eta trokeo-dantzez gain, Zuberoako eta Nafarroa Beherako dantzak eman genituen, ahal bezala. Izan ere, karrika-inguruan Ainhoak min hartu zuen eta emanaldian Itxasok. Dantzan ari ginen bitartean hainbat postu dohiketa egin behar izan genituen, baina emanaldia aurrera ateratzea lortu genuen, ikusleak deusetaz ohartu gabe.

Gure dantzari bi min hartuta, horietako bat ospitalean, euria goitik-behera (esan ziguten aurreko eguneko eguzkia ez zela normala), eta emanaldiko arropa eta material guztia biltzeke. Berandu bukatu zen eguna —gauean, hain zuzen—. Baina Compay Segundo zenaren taldearen telonero izateak ez du preziorik!

Hurrengo goiza, aurreko arratsa bezain goibela argitu zuen eta festa eman ziguten. Gure gaiteroen jam session bikainak arindu zigun asperdura. Eskertu genuen pausa, hala ere!

Udalean harrera genuen biharamunean. Gure txistulariak hautatu zituzten herriko-etxerainoko ibilbidea musikaz janzteko, eta Konk-kerneko udal txistulariekin batera, beraz, egin zuen gure ordezkaritzak promenatzea. Hitz batzuk egin behar izan genituen, harresiak gora, harresiak behera eta bla, bla, bla! Eta alkateari, antolatzaileei eta gure laguntzaileei Sanferminetako zapi bana oparitu genien. Pozik geratu ziren susmoa dugu, Konk Kerne eta Iruñearen arteko senidetzea eskatu ez ziguten ba!

Hura ere egun betea! Harreraren ondotik, emanaldia jaialdiaren barrutian: Ezpata-dantza, soka-dantza eta Zuberoako zenbait dantza:

Eta ez dugu ongi gogoan egun berean izan ote zen, edo besteren batean, dagoeneko oroitzapenak pixka bat lausotu baitzaizkigu, baina beste paraderen bat ere izan genuen. Ezpata-dantza atera genuen berriz karrikara eta hainbat Gora Euskal Herria!, Biba Nafarroa! entzun genituen. Eta ez bat edo bi! Hunkigarria izan zen:

Bretainiara etortzea eta KONK-KERNeko Jai Nagusiaren egunean @duguna -rekin topatzeak...
..ez du preziorik.#unkigarria pic.twitter.com/CEAWqKznN6

— jordi gukgeuk (@gukgeuk) 2017(e)ko abuztuak 20

Julen Simonek egin zituen bobo lanak —bai ongi bete ere, pertsonaia bere eginez— eta Oihan Indartek ezpata-dantzariarena.

Izan ere hainbat lagun izan genituen bidai honetan laguntzaile eta ez genuke nahi kronika hau haiek eskertu gabe finitu. Mila esker handiak beraz, Ihitz Iriarti fisio lanez gain, sendagile, itzultzaile eta amatxo lanak egiteagatik. Ibai Indart, Oihan Indart eta Julen Simoni berez musikan, baina baita ere dantzan fin demonio aritzeagatik. Eta Aitor Razkini argazki eder hauek hartzeagatik!

Bretainian aste goxo bat pasata, etxera itzuli ginen zapore ezti bat ezpainetan.

Trugarez, Konk Kerne!!

• Aitor Razkinek hartutako argazkien galeria osoa hemen, ikusgai: