Odol berria San Blaseko soka-dantzan

Arrakastaz hil deitzen zaio horri. Bueno, hil agian gogorregia da, baina tira, zauritu... Niri espazio publikoaren tira-bira bizi hori asko gustatzen zait, dantzariak jende artean tokia egin nahian. Tentsio hori. Baina argi dago batzuetan tentsio hori gatazka bihurtu eta dantzarako espaziorik gabe geratzen garela, beraz, horrelakoen aurrean neurriak hartu behar.

Dantzarako espazioen mugatzeak baditu bere ertzak. Garai batean kolore horiko hesi zatar batzuk jartzen zizkiguten zenbait udalek. Elgoibarko Jose Inazio Sarasuari ikasi genion horrelako hesi itsusiekin inguratzen gaituztenean oiloak kaiolan dirudigula eta badirela beste hainbat modu eremuak mugatzeko hesitu gabe: aulkiak, zintak, sokak, e.a. Tokiaren arabera batzuk egokiagoak dira besteak baino, hemen guk erabilitako hiru adibide:

Aulkiek, adibidez, ez dute balio toki guztietarako, baina posible denean oso ondo funtzionatzen dute. Batetik espazioa mugatzen dute, aulkien mugatik barrura ez delako sartzen jendea. Bestetik, zutik baino jende gehiagok ikusi dezake, lehen lerro osoa altura baxuagoak kokatzen baitu, beraz, eseritakoen atzean dagoen bigarren lerro osoa ikusteko lehen lerroan moduan dago. Gainera, eseritako lehen ikusle lerroa eroso dago eta adinekoek eta zutik luzaz egoteko arazoak dituztenek eskertzen dute hori. Bisualki ere polita da publikoak dantzarien fondo egiten duela maila desberdinetako aurpegiekin, batzuk beherago eta besteak gorago eta horrek berotasuna ematen dio dantzariari.

Beste batzuetan lurrean zinta bat jarriz (pegatuz) mugatu daiteke espazioa. Zintaren kolorea lurraren arabera eta mugari eman nahi zaion ikusgarritasunaren arabera hautatu daiteke. Zuria nahiko argi ikusten da normalean, baina zerbait diskretuagoa ere izan daiteke kolore ilunago batekin. Zintarekin bi perimetro markatu daitezke. Bata dantzariek erabiliko dutena eta bestea publikoak zeharkatu beharko ez lukeena eta bien artean metro bat edo bi (tokiaren arabera) utzi daitezke.

Sokari dagokionez, badaude pibote batzuk sokekin lotu daitezkeenak espazio bat mugatzeko erabiltzen direnak. Piboterik gabe ere, golfean erabiltzen den estilora, jendeari soka eman eta ikusle batzuri beraien txokoan tinko izateko eskatuz egin daiteke. Hau ere tokiaren eta ekitaldiaren arabera, baina jende asko biltzen den okasioetarako hau ez zait iruditzen oso eraginkorra izaten denik, jendea gainera etortzen denean soka ez baita ikusten eta jendeak bultza eta bultza egiten du, soka berarekin aurrera eramanez.

Ostiral honetan, Dantzaren Nazioarteko Eguna ospatzeko lehen biak erabiliko ditugu. Bost espazio antolatuko ditugu dantzarako eta bitan aulkiak jarriko ditugu, beste bitan harmailak daude eta ez dago espazio mugatu beharrik eta hirugarrenean harmailak izan arren plazaren beste ertzak aulkiekin mugatuko ditugu.

Mila esker oharrengatik, Oier! Tira, arrakasta, ez nuke esanen. San Blas egunean, San Nikolas plaza berez betea da, goxokiak eta erroskilak saltzeko postuz eta, hartara, jendez. Dantzarako toki gutxi izaten da, beraz, eta gu, egia esan, ez axolati jokatzen dugu: hara heldu eta ea zer topatzen dugun! Egia da beste urte batzuetan toki gehixeago izan dugula (dantzari gutxiago ere, agian?), baina ez dakit horretarako arrazoia jende kopuru txikiagoa ote den, edo beste urteetako ikusleek jarrera ulerkorrago eta zuzenagoa ukan izan dutela.

Edozein moduz, zure aholkuak aintzat hartuko ditugu, zeren izan San Nikolasen ala udal plazan gero eta estuago ari gara aldiro eta horrek zapore garratza uzten digu bai dantzari baina baita ikusleei ere.