Dokumentuaren akzioak
Ez dago aurreskurik sokarik gabe
Sinbolo kultural eta koreografikoekin despistatuta dago euskal egitura politiko eta kulturala. Eta ziur aski Lehendakaria bera ―eta Lehendakariaren protokolo zuzendaritza― dago galduen. Bizirik diren EAEko Lehendakariak batu dira Gernikan abenduaren 15ean, erbestean Lehendakari izan zirenak omentzeko, lehen Eusko Jaurlaritza erbestera behin betiko irten zeneko 80. urteurrena eta Leizaola Lehendakaria erbestetik bueltatu zeneko 40. urteurrena gogoan hartuta. Soka bereko katebegiak direla dantzan irudikatzeko aukera bikaina esku-eskura izan dute berriz ere. Eta guztiz oker aritu dira berriz ere.
Aurreskua bere jatorrizko forman, sokan, eskuz esku osatutako katean dantzatzeko abagunea zen. Baina horren ordez, berriz ere, soka etenda duen herri baten irudia eskaintzen duen aurresku indibidual eta hautsia irudikatu da. Dantzari soil bat lehenengo, eta bikote bat ondoren, Lehendakarien, agintari nagusien eta omenduen aurrean dantza erakustaldia egiten, euskal sinbolo koreografiko nagusiaren inguruko ezezagutza larria edo errefuxatze larriagoa berriz ere agerian jarriz.
Agintarien aurreskuak
Euskal agintariak aspaldi ari dira aurreskuak dantzatzen. Baina aurresku horiek sinboloz, esanahiz, mamiz betetzen dituen tradizioa sokan dantzatutako aurreskuena izan da. Horrela ulertu eta bizi izan dute aurreko belaunaldiek eta baita gaur egungo hainbat agintarik ere. Hona adibide batzuk. Lehen irudiak guztiz lotuta daude Gernikan egin duten ospakizunarekin. Lehen Aberri Eguneko irudia da lehena, 1932koa, Eusko Jaurlaritza sortu gabe dago oraindik, baina sortuko dutenetako batzuk sokan ageri dira, Eusko Alderdi Jeltzaleko EBBeko kideak dira aurreskua dantzatzen ageri direnak sokan, Aberri Eguna ospatuz.
Ze esan ondoko irudiari buruz. 1950eko hamarkadan, Donibane Lohizunen, erbesteratutako Eusko Jaurlaritzaren kideak dira. Jesus Maria Leizaola Lehendakaria tartean dela, aurreskua sokan dantzatzen ageri dira, Telesforo Monzonek gidatutako aurreskuan dantzan.
Juan Jose Ibarretxe, Lehendakaria sokaren buruan, diasporako euskaldunekin egindako aurreskuan.
Eusko Ikaskuntzaren sorreran eta bere 100. urteurrenean ere sokan dantzatutako aurreskuak izan dira irudi sinboliko nagusiak.
Euskaltzaindiaren mendeurrena ere sokan dantzatutako aurreskuarekin borobildu berri da Donostian, Gipuzkoako Foru Aldundiak, Diputatu Nagusia buru zuela sokan elkar-lotuz eta Euskaltzaindia bera sokan integratuz ospatu baitzuen efemeridea.
Aurreskua ezin bakarka egin
Aurreskua, 'aurreko eskua' da, alegia, esku-dantza batean lehen dantzaria, aurreko eskuan aritzen dena. Aurreskuaren ohoreak esku-dantza horretan parte hartzean datza, soka horretako kide izatean, eta soka horrek lotuta irudikatzen duen komunitatearen ordezkari izatean. Dantzaria bakarrik ―sokarik gabe― ageri bada, ez dago aurreskurik, atzeko katea, esku-dantza beharrezkoa baitu aurreko eskua izan ahal izateko. Bakarrik dagoen dantzaria ez da ez aurreskua ez atzeskua, gidaria izateko ezinbestekoa baita taldea, bakarrik izanik, ez gidari, ez jarraitzaile, ezer ez baikara.
Dokumentuaren akzioak
Erantzun
Puntapioa
Eguneroko prentsa artaziekin begiratzen duzunean.
Jasotako azken erantzunak
- Oier Araolaza on Sabin Bikandi: "Gizakiak berezkoa du dantza egitea, baina gure gizartean zikiratu egin dugu erantzun hori"
- Oier Araolaza on Sabin Bikandi: "Gizakiak berezkoa du dantza egitea, baina gure gizartean zikiratu egin dugu erantzun hori"
- Xabier Etxabe on Sabin Bikandi: "Gizakiak berezkoa du dantza egitea, baina gure gizartean zikiratu egin dugu erantzun hori"
- trabudua uriarte on Sabin Bikandi: "Gizakiak berezkoa du dantza egitea, baina gure gizartean zikiratu egin dugu erantzun hori"
- trabudua uriarte on Sabin Bikandi: "Gizakiak berezkoa du dantza egitea, baina gure gizartean zikiratu egin dugu erantzun hori"
- Oier Araolaza on Dantza hitz egiten dugu
- Aritz Ibañez Lusarreta on Dantza hitz egiten dugu
- Oier Araolaza on Ez dago aurreskurik sokarik gabe 2019/12/16
- Patxi Montero on Ez dago aurreskurik sokarik gabe 2019/12/16
Baina aurreskua edo agurra edo dena-delako-dantza hori dantzatu zen bertan, dantzari batzuk dantzatu zutelako. Hau da, agintariak eta protokolo arduradunak behatzez seinalatu barik, seinala dezagun ERE geure burua, dantzarien edo euskal dantzaren komunitatearena. Dantzarien komunitateak eusten baitio zoritxarreko eredu honi. Dela ezjakintasun hutsagatik, dela 'ohartu gabe', dela konpromisoagatik (erakunde baten dirulaguntza jasotzen duelako, halako eskaerak onartuta ordaindu beharreko ordainsari bezala), dela dantza hau komertzializatu eta prostituituta diru-iturri bezala edozein eztei edo ekitalditan (dantza-talderako diru-iturri, edo norbere poltsarako).
Beraz, bakoitzari bere ardura. Eta... estratejia aldatuko bagenu? Hezi dezagun euskal dantzari komunitatea, izan gaitezen zentzudun eta arduraz jokatu, finka dezagun aho batez zoritxarreko erabilera honi behin-betirako uko egitea, planto egitea.
Baina, nago... errazago izango dugula, sentsibilitatea piztuko zaion eta protokolo-eredua aldatuko duen agintari edo protokolo arduradun bat etortzea, eta hortik hastea aldaketa, dantzari komunitatearen ardura, adostasuna eta plantoa lortzea baino.
Artikulu honekin lotura handia, gomendatu nahi dut Hemeroteka atalean jasota dagoen hausnarketa hauxe, Ximun Fuch-ek idatzia joan den udazkenean:
https://dantzan.eus/hemeroteka/aitzen-ama
https://dantzan.eus/[…]/hitzaldia-soka-dantza
Gai hau oso argi izan arren eta aurresku desitxuratu eskaerak zientoa izan arren, azken 25 urteotan maiz lortu dugu hori sokatik bideratzea, baina beste askotan amore eman dugu protokolo-zuzendari, agintari, antolatzaile, ezkonberri zein kultur-ustezko-jakintsuen itsukeria eta entzungorkeriaren aurrean.
Ardurak ez dira berdinak. Kirol elkarte baten bultzatzaileak ez dauka zertan dantza-protokoloen eta sinboloen inguruan jantzita egon, eta jakina, okertu daiteke. Are gehiago inguruan dituen dantzariak ere galduta dabiltzanean. Baina euskal agintari gorenak eta bere protokolo-zuzendaritzak baditu baliabideak ongi janzteko, gogoeta egiteko, aholkulariak bilatzeko.
Lehendakariaren eta bere protokolo taldearen ardurak ezin dira besteenekin konparatu euskal forma kulturalen sinboloei eta horien erabilerari dagokionez. Eta azken urteotan ikusi duguna da, euskal agintari sisteman, maila desberdinetan, Foru diputatuak, Batzar Nagusietako kideak, Alkateak eta erakunde-sistemako maila desberdinetako agintariak aurreskuak sokan dantzatzeak eskaintzen duen dimentsio sinbolikoarekin guztiz bat egiten dutela, eta gogotsu daudela, une berezietan soka horretan parte hartzeko.