Egun On:

Mila esker zinez, Oier, Xabier eta Jon, ekarri duzuen argiagatik. Esan bezala, ez naiz gauza hauetan aditu eta aritua, eta seguru nintzen izanen zenutela zer esan. Peillenek hori argitaratu zuela ere ez nekien. Zen zaila den, hala ere, Baionako Euskal Museoko argitalpenak Iruñean begiratu eta eskuratu ahal izatea!

Xabierrek eman duen "xehe"-ren proposamena gustatu zait, eta bide interesgarria zabaldu du. Haatik, eta orain filologo jarrita, "schehia" ez da zuzenean irakurtzen den hitza, ez eman nizuen irudian, ez Pariseko izkribuan ere (zoritxarrez irudi hori ezin dut sareratu, baina bidaliko dizuet nahi baduzue). Proposamen gehiago egin daitezke, baina bakar bat ere ez erabat asegarria niretako. "Sehechia" da bat (xehexea), baina hainbat arazo ditu horrek. Bestela "xeheehia" uler daiteke, baina beste arazo batzuk ditu horrek. Badago, hala ere, "xehia" irakurtzeko aukera bat, <x> adierazteko <schc> idatzi duela onartzen badugu; hots, "schcehia". Horren alde badago frogarik: neronek dudan eskuizkribuak dakarren hiztegian, "droit: schuschun" dirudien zerbait ageri da. Hori "schuschcen" (xüxen) balitz, egoera berbera genuke. Zorigaitzez, egilearen kaligrafiak ez ditu horiek seguru irakurtzen uzten.

Laster arte.
Ek