ADDE-tik mezu bat bidali didate azterketa honen kontura, ADDEko bazkidea bainaiz. Bertan galdetu didate ea erantzun ote dudan inkesta (anonimoak direnez ezin dute jakin erantzun dudan ala ez), erantzun gutxi izan dituztela eta kezkatzen dituela horrek. Hauxe da nik eman diedan erantzuna eta erantzun eskasiaren inguruko nire ikuspegia.

*****

Nik erantzun dut, bai, birritan gainera, bat nire pertsonalki eta bestea gure dantza taldearen (kezka) "izenean"."

Erantzun gutxi izatearen inguruan, nik uste dut gure sektoretik (euskal dantza) behintzat, ulergarria dela erantzun gutxi izatea, hainbat arrazoi tarteko. Lehenengo eta behin, inkestak betetzeak pereza handia ematen digulako denoi, eta hau ez zen super-luzea, baina motza ere ez. Bigarrena, euskal dantzako sektorearentzat ADDE nahiko erakunde ezezaguna da eta ezagutzera hurbildu direnek (sarean salseatuz) askotan ondorioztatu dute ez datorrela bat euskal dantzan ari garenon kezkekin eta beraz, zuzenean paso egiten dute. Hala ere, batzuk animatu badira galdetegia betetzen (nik egin dut propaganda apur bat, eta saiatu naiz jendeak bete zezan), betetzerakoan konturatu dira galdetegiaren eskemak ez duela enkajatzen bere errealitatearekin, eta hainbat galderatan ataskatu ondoren bukatu gabe utzi dute galdetegia (pare batek hori esan didate behintzat). Nik adibidez hainbat galderatan "gezurra" edo behintzat sentitzen ez nituen erantzunak jarri behar izan ditut bestela ez zidalako uzten aurrera joaten.

Euskal dantzako sektorean profesionalismoaz dagoen ikuspegia oso desberdina da dantza garaikidean dagoenarekin konparatuta eta hori bai ADDEren jardunean eta bai galdetegian nabarmena gertatzen da. Nik eman ditudan erantzunetan saiatu naiz ikuspuntu hori agertzen, baina urteak daramatzat hau salatzen eta ez dirudi horren inguruko kezkarik dagoenik ez alde batean ez bestean, beraz, azkenean bakoitza bere bidean zentratu eta "hor konpon" esaten duela dirudi. Euskal dantzan badago sektore profesional bat, badago sektore semi-profesional bat eta badago sektore guztiz amateur bat, baina guretzat hori ez da bereizteko irizpidea, batzen gaituena euskal dantzaren praktika baita eta horri ematen diogu lehentasuna. Ondorioz, guk bideratzen ditugun jardueretan denetariko jendea batzen da eta ez daukagu arazorik profesionaltasunari dagozkion gaiak ere tratatzeko, baina ez gara horretaz bakarrik aritzen. Adibidez, orain gutxi egin ditugun Dantzan Ikasi Topaketak:
https://dantzan.eus/[…]/dantzan-ikasi-topaketak-2022-kronika

Argazki nagusian Topaketetan parte hartu genuen guztiak (bateonbat falta da, baina gehienak) gaude, 50 lagun, eta horietatik 20 kontatu ditut profesionalak direnak dantzan (dantzari, irakasle, kudeatzaile, komunikazioan, e.a.) eta 30 amateurrak.
https://dantzan.eus/[…]/image_view_fullscreen
Horietatik zenbat gara ADDEko bazkide? Ba oso gutxi, 2-3? Gehiago izan beharko lirateke? Ba ez dakit, ze nik askotan zalantza egiten dut ADDEko bazkide izaten jarraitu beharko nukeen ala ez (horren arrazoiak nik betetako galdetegian).

Jakin nahi bada euskal dantzaren sektorean zer pentsatzen den galdetegian planteatutako gaien inguruan beste hurbilketa modu bat eta beste galdetegi mota bat beharko dela iruditzen zait. Eta hala ere ez da erraza izango, ze jendea (eta bereziki urte sasoi honetan) oso lanpetuta dago eta zertarako izango den argi ikusten ez duen galdetegi baterako ez da erraza izango denbora hartu araztea.

Nire izenean bete nuen galdetegia eta bertan agertu nituen dagoeneko kezka batzuk, baina orain Kezka dantza taldearen izenean bete dugu eta hemen jasotzen ditut bertan utzitako erantzunetako batzuk, galdetegi honek, baina batez ere Eusko Jaurlaritzak Dantzaren alorrean daraman politikak sortzen dizkigun zalantzak eta kezkak (!) agertu nahian. Hainbat galdera ez dagozkio gure jardunari eta al-tun-tun erantzun ditugu, eta beste batzuetan saiatu gara gure ikuspegia agertzen. Hemen utzi ditugun erantzunetako batzuk:

2.2. Adierazi, garrantzia badu, eskuratu dituzun beste titulu propio/pribatu batzuk (izena eta ematen duen erakundea)

Gure taldean 7-8 lagun ari dira ordu batzutako dedikazio profesionalarekin, horregatik taldean betetzen dugu inkesta hau, baina hain garrantzitsua iruditzen zaigu profesionalki egiten dugun lana, taldekide ditugun amateurrek egiten dutena beste, eta ez gaude ados erakundeetatik "profesionalei" bideratzea babes guztia eta amateurren lana ez hartzea kontuan.


2.4. Nahi baduzu, EAEko prestakuntza-eskaintzari buruzko iruzkinak edo proposamenak egin ditzakezu

Oso kontu larria da euskal dantzako titulaziorik ez egotea. Sinestezina.


3.2. Nahi izanez gero, zure ibilbide profesionalean garrantzitsuak diren beste gai batzuk aipa ditzakezu hemen

Euskal dantzaren alorrean profesionalki aritzen garenak lankide ditugun gehienak amateurrak dira. Beraz, politika publikoek errealitate hori ez badute kontuan hartzen ez dute "gure errealitatea" kontuan hartzen. Nahikoa da kultura jardun amateurrak gutxietsi eta baztertzeaz. Profesionalek laguntzak behar dituzte, baina sektore amateurrak ere bai, eta ez dago arrazoirik batzuk baztertzeko.


6.1. Elkarteren bateko bazkidea zara? Zein?

Ematen diren aukeran (ADDE, Gip. Dantz. Prof. Elkarte, e.a.) ez dira guretzat egokiak, beraz "Bestelakoak" hautatu dugu.

6.1a Bestelakoak aukeratu baduzu, zehaztu hemen zein den, mesedez

Dantzan elkartea babesten dugu eta elkarte horrek ematen digun laguntza eta zerbitzua oso baliagarri zaigu.


Amaitzeko, hemen edozein iruzkin edo iradokizun egin dezakezu

Galdetegi hau dantzaren mundu profesionalari, eta dantzako profesionalen artean mota batekoei (batez ere dantza garaikidean eta ikuskizunen munduan dabiltzanei) zuzenduta dago, baina dantzaren errealitatea hori baino askoz ere zabalagoa eta anitzagoa da, eta begirada estu horrekin ezin sektorea behar bezala behatu. Mundu oso bat dago hainbat dantza motaren irakaskuntzan, transmisioan eta sustapenean dabilena, batzuk profesionalki, beste batzuk ordukako dedikazio profesionalarekin eta beste askooooo bolondres moduan, eta lan ikaragarria egiten dutenak baina darabilzuen mikroskopioaren plaketan sartzen ez direnak. Jardun profesionalaren zati handiena ez dago identifikatuta dantzako profesional moduan, eta horrez gain, jardun amateurrak esan nahi du jendeak ez duela kobratzen egiten duen lanagatik, baina horrek ez du esan nahi jendeak ez duenik ordaintzen jasotzen duen dantza-produktuengatik eta modu batera edo bestera, jardun amateurrak baliabideak eta dirua ere mugitzen du, eta ekonomikoki ere kuantifikatu daitekeen jarduna da. Uste dugu badela ordua dantzaren sektorea bere dimentsio osoan behatzeko eta darabiltzazuen tresna estu eta gutxituak begirada zabalago eta inklusiboago batekin ordezkatzeko.

Mila esker egindako lan honengatik Anartz. Argazki horietako batzuk gordeta genituen, zuk hain ongi deskribatu diezun testuingururik gabe ateratzeak nahasmena eragin zezakeela pentsatua, eta zuk dena egin duzu orain, zuzen eta argi, argazki sorta osatu, datak, tokiak, taldeak eta ekitaldiak identifikatu, eta batez ere, zer girotan izan zen argitu, ezer zuritzeko asmorik gabe, baina gauzak dagozkien testuinguruan kokatuz.

Eta eskerrik asko zuri ere Xabier, Zarauzko Folklorearen izenburupean euskal folkloreaz egin zenuten azterketa bikain horretan testuinguru hori ere jaso zenutela gogoraraztearren. Erreferentziazko lana izan zen, etengabe baliatzen duguna dokumentantzeko eta orain ere guztiz baliagarri gertatzen dena.

Eta behin meloi hau irekita, orain agertutako irudiekin batera gordeta ditugun beste batzuk ere agertzeko unea izan liteke. 1939an, Jose Lorenzo Pujana gidari dela, Donostian, Konstituzio plazan egindako dantza-ekitaldi baten hiru argazki hauek, Pascual Marinen funtsekoak hauek ere.

https://dantzan.eus/[…]/donostia-1939-konstituzio-plazan-dantzak-001

https://dantzan.eus/[…]/donostia-1939-konstituzio-plazan-dantzak-002

https://dantzan.eus/[…]/donostia-1939-konstituzio-plazan-dantzak-003

Bigarren argazkian, eskuma aldera San Joan festarako Konstituzio Plazan jarri ohi den arbola ikusteak pentsa-arazten dit festa hori ez bada horren inguruan izan zitekeela. Pujanaren joera karlista ezaguna da, baina dantzari taldearen, ekitaldiaren eta ospakizunaren nondik norakoak, alegia, testuingurua ezezagunak zaizkit niri behintzat.

Genero-bazterketa argia da hemen agertzen dena eta eskerrak eman nahi dizkizu(e)t salaketa hau egin eta ezagutzera emateagatik, horren inguruko kontzientzia zabaltzen lagunduz. Nire elkartasun eta babes osoa adierazi nahi dizu(e)t.

"Argazki perfektua zuriz eta gorriz jantzitako gizonezko dantzari batek osatzen du" esaldian "gizonezko" kategoria ezabatzea izan behar da helburua eta "zuriz eta gorriz jantzitako dantzari" baten ideia nagusitzea, dantzariaren generoa kontuan hartu gabe. Hain zuzen, "Genero-identitatea euskal dantza tradizionalaren eraikuntzan" lanean bada atal bat janzkera zuria eta dantzaren arteko lotura estua agerian jartzen duena eta emakumeek ere argazki hori gorpuzten zutela agertzen duena. Horren inguruan gogoeta egitea dagokigula uste dut, aurreskua genero gabeko dantza dela aldarrikatzearekin batera, janzkera zuri eta gorriak ere generorik ez duela agerian jarriz.

Bai, niri Venezuelako musikari bat gogorarazi dit. Euskal Herrian lehen emanaldia eskaini zuenean zur eta lur geratu zela esaten zidan, beraiek jotzen eta jendea geldi, musikariei begira. Musikariek elkarri begiratzen zieten esanez bezala "Baina zer gertatzen zaie hauei? Zergatik daude guri begira? Zergatik ez dute dantzatzen? Utzi begiratzeari eta hasi dantzan!"

Dantzari bikaina, pertsona atsegin eta alaia. Doluminak familia eta lagunei.

Pandemiak kaltetutako kulturgileei Jaurlaritzak eskainitako diru-laguntzekin gertatut dena oso adierazgarria da guzti honekin lotuta. Berrian erreportajeak dioenez EJk 4,5 miloi zituen kulturgileei banatzeko eta 845.000 banatu ziren. Tartean Igor Calonge dantzariaren testigantza, bere jardueraren epigrafe ditxosoaren ondorioz geratu dela diru-laguntzarik gabe:
https://www.berria.eus/pape[…]gutxi-batzuen-aringarri.htm

Eskerrik asko Anartz bukaera tristeko historia eder hau ekartzeagatik. Euskal dantza taldeak hain lotuta eta gutxietsita dauden garaiotan, ekonomia, migrazioa, kultura-txokea, urbanismoa, deserria, artikulazio soziala, kultura eta herrigintza batzen dituen historia hunkigarria josi duzu. Hain zuzen Isabel Fernández Delgadok gorpuzten duen historia, beste hainbat dantzari eta dantzazale anonimorekin batera. Murtzian jaio eta ia 40 urtez Santurtzin euskal dantza sustatzen. Nola lagundu duen euskal @dantzan aritzeak euskal kultura sustatzen eta herria egiten! Eta ze mespretxu sufritu dituzten euskara faltan zutelako eta azken garaiotan folklorea gutxietsi delako, eta hori guztia baimendu dugulako.

Aupa Lide! Oso ezagunak ez badira ere, hainbat eremutan mantendu dira aurreskuan sokan. Batez ere testuinguru erritualetan, baina tarteka protokolo batzuetan ere egiten dira. Gure taldean, bi erritualetan, eta baita bestelako protokolo zein ezkontzetan ere sokan ateratzen dugu aurreskua. Hain zuzen gai honen inguruan aritu ginen orain urtebete "Ez dago aurreskurik sokarik gabe" izeneko puntapio honetan:
https://dantzan.eus/[…]/ez-dago-aurreskurik-sokarik-gabe

Eskerrik asko Aritz eta Xabier zuen erantzunengatik. Gerrilla eta basamortua, baduzue metaforarik errealitate gordinari aurre egiteko! Basamortuan predikatzen nabilen sentipena izaten dut maiz, bai! Kar, kar, kar. Eta gerrillarako prest, hori beti. Ez dakit birusak harrapatuko gaituen, baina hori gertatzen bada, harrapatu gaitzala dantzan, horrek esan nahiko baitu zoriontsu harrapatzen gaituela eta dantzaren bizi-poz izango dugula erasoari aurre egiteko defentsarik onena.