Dokumentuaren akzioak
Pristinako dantzen zipriztinak
      
      Oier Araolaza
    
  Independentzia aldarrikatzera eta ospatzera atera ziren Kosovon. Bandera yankiak atera zituzten askok, eta kantuan eta dantzan ikusi genituen beste asko. Estatu Batuetako banderena azaldu, esplikatu, analizatu digute atzerri politika adituek eta ez adituek. Nik bandera kontuetaz ezer gutxi dakit eta, independentzia aldarrikapen horretan erabili zen beste sinboloa hartuko dut hizpide, dantza. Pristinako dantzak baditu eta bere zipriztinak.
Pristinako 
argazkiaren aurrean beste bat jartzera noa. 1990, Belgrad. Yugoslavian 
gerra bete-betean dago. NATOren indarrek Belgradeko azpiegiturak txikitzeko 
hegazkinak bidali dituzte. Yugoslaviako gobernuak giza babesa antolatu 
du, herritar zibilak bultzatu ditu bonben jo mugan jartzera erasotzaileak 
kokildu asmoz. Gau horietako batean, zibilek babesten duten zubi bat 
erakutsi du CNN-k. Ez dakigu hotzez ala beldurrez  dauden dardarka 
zubian daudenek. Hiru neska gazte agertu dira irudietan, jantzi tradizionalak 
dituzte soinean eta dantzan ari dira. “Kolo” bat, borobilean 
egin ohi den dantza tradizional bat dantzatzen ari dira, eta oso txukun 
gainera, dantzari bikainak direla antzematen da. 
Bonba azpiko 
dantza haien peskisan ibili da Lynn D. Maners antropologoa. Dantzarien 
janzkera Serbiako Sumadija nekazal eskualdekoa da, baina dantzarien 
prestakuntza onak eta eszenatokira begira findutako dantzakera dotoreak 
erakusten du Belgrad bertako dantza talde bateko kideak direla. 
Europako ekialdean, 
nazio-estatu modernoen formazio prozesuan, dantza komunitatearen iruditeria 
sortu eta herritarrak sinbolo jakin batzuen inguruan gotortzeko oinarrizko 
tresna izan da. Zenbait dantza tradizional hautatu eta nazioaren ikur 
bihurtu dituzte, eta haien goi mailako aurkezpena, dantzatzea, estatu-kontua 
bailitzan zaindu da. Dantza tradizionalak bere kontestutik atera, eta 
gizarte zibila antolatzeko eta estatu trinko baten irudia nazioartera 
zabaltzeko baliatu dira. 
Independentzia ospaketetan zein bonbardaketa gordinenetan dantzan ikusi ditugu. Dantza tresna politikoa izan da Yugoslavian eta hori nola gauzatu eta bideratu den azaldu digute etnokoreologoek eta antropologoek. Euskal nazionalismoaren bilakaeran dantzak jokatu duen paperak eta dantzari emandako erabilerek ikerketa lan mamitsua egiteko emango lukete. Baina euskal dantzak klinexak bailiran tratatu ditugu: erabili eta bota. Independentzia festarik ez dakit inoiz ospatuko dugun, baina harrituko nintzateke CNN-k dantzan harrapatuko bagintu. Ni behintzat ez nago zubi gainean dantzan hasteko.
Dokumentuaren akzioak
Erantzun
                  Oier Araolaza
Dantzaria naiz. Eibarko Kezka eta Donostiako Argia taldeetan aritzen naiz batez ere, eta Elgoibarko Haritz taldean ikasi nuen zenbait urtez. Dantzan elkartean egiten dut lan, dantzan.eus editatzen, eta dantzaren komunikazioa, dokumentazio, formakuntza eta kudeaketa lanetan oro har.
Blog honetako testuen lizentzia: CC-BY-SA
Alegia, kopiatu, aitortu eta baldintza beretan zabalzazu!
  
Jasotako azken erantzunak
- Patxi Montero on Dantza utzi du lagunek burla egiten diotelako
 - Nekane Barandiaran on Dantza utzi du lagunek burla egiten diotelako
 - Oier Araolaza on Dantza utzi du lagunek burla egiten diotelako
 - Oier Araolaza on Dantza utzi du lagunek burla egiten diotelako
 - Alex Hormaechea Wray on Dantza utzi du lagunek burla egiten diotelako
 - Patxi Montero on Dantza utzi du lagunek burla egiten diotelako
 - Oier Araolaza on "Dantzaren industria" oximoron bat da
 - Patxi Montero on "Dantzaren industria" oximoron bat da
 - Oier Araolaza on Eta orain zer?
 - Xabier Etxabe on Eta orain zer?
 
        
        
        
        
        
        
        
 
