Elkarrizketak sukaldatzen

Sukaldatzea izan daiteke manipulazio hitzak dituen konnotazio ezkorrik gabe gauza bera adierazten duen hitz bat. Kazetaritzan testuak, eta elkarrizketak, kozinatu egiten dira, sukaldatu. Ahozko diskurtsoa idatzira egokitzeko, bukatu gabeko esaldiak osatzeko, diskurtsoan saltoak saihesteko, maketaren neurrira egokitzeko, eta... elkarrizketatuaren  hitzak kazetariaren bahetik iragazita aurkezteko. Aurreko mezuan Lucia Lakarrari egindako elkarrizketa aipatu dut, eta berriz ere nator elkarrizketa horrekin, sukaldatze prozesu horien arriskuak azaleratzeko adibide polita da.

Elkarrizketa bera argitaratu da DVn eta El Correon, kazetari berak eginda, eta galdera-erantzun gorputz berarekin. Baina, batetik bestera hainbat ñabardura daude. Hasteko elkarrizketa bera baina titularrak erabat desberdinak dira.  «Lo que más nos ilusionó fue ver la emoción de nuestras madres» jarri diote titularra DVn.  Eta Correon berriz  "No hay ninguna compañia vasca que me motive" esanarazi diote Luciari. Correoko testuan bertan begiratuz gero hauxe da galdera-erantzuna:

"-¿Le parece esperanzadora la situación de la danza en el País Vasco?
-Teniendo en cuenta que no hay una compañía que te pueda motivar, creo que el trabajo que se está haciendo en el País Vasco es muy bueno. Cada vez más bailarines vascos triunfan en el mundo."

Hortik elkarrizketaren titular hori ateratzea gehitxo izan daiteke, baina oraindik harrigarriagoa da kontua Diario Vascoren elkarrizketan galdera-erantzun hori begiratzen badugu:

"- ¿Le parece esperanzadora la situación de la danza en el País Vasco para alguien que quiera empezar en este mundo?
- No existe una compañía, que es algo que te puede motivar mucho, cuando aspiras a entrar en ella. Pero creo que a pesar de eso el trabajo que se está haciendo en el País Vasco es muy bueno y hay cada vez más bailarines vascos triunfando en todo el mundo."

Esan bezala elkarrizketa bakarra da, Ricardo Aldarondok  Donostiatik egindakoa. Beraz, hortik aurrerako guztiak kazetarien sukaldatzeak direla pentsatu beharko dugu. Ricardo Aldarondok normalean DVn idazten duela kontuan hartuta, jatorrizkotik hurbilago DVko bertsioa egon daitekeela pentsatzen dut. Hor galderak, nire ustez, adierazi nahi du ea dantzaren munduan hasten ari den batentzat Euskal Herriko dantzaren egoera erakargarria gerta daitekeen. Eta Luciak erantzuten du hemen dantza konpainia bat ez egoteak ez duela laguntzen, hori beti izaten baita motibaziorako lagungarria, bertara sartzeko gogoa pizten baitezake. Galdera-erantzuna El Correora pasatzean galdera moztu egin dute, eta hemengo dantza egoera Lucia berari zer iruditzen zaion galdetuko baliote moduan geratu da. Ondorioz, badirudi erantzunean bere buruaz ari dela, eta bertan dio ez dagoela dantza konpainiarik hemen, eta horrek laguntzen duela motibazioan. Beraz, manipulazio guzti horretatik El Correoren titularra: "No hay ninguna compañia vasca que me motive". Luciaren hitzen erabateko manipulazioa (bere konnotazio okerrenean) nire ustez, Luciak esan nahi zuena horrelako zerbait baitzen: "No existe una compañia vasca, [que es algo que puede motivar mucho para alguien que quiera empezar en este mundo de la danza]