Zein da zure diagnostikoa? Eta erremedioak?

Xabide enpresako langile baten bisita izan nuen atzo. Dantzaren alorrari termometroa jarri eta hartu beharrekoa neurriak eta egin daitezken proiektuei buruzko proposamenak jasotzera etorri zen. Eusko Jaurlaritzak enkargatu dio lan hori Xabide enpresari, eta horretarako sektoreko zenbait pertsonarekin hitzegiteko eskatu dio. Zerrenda horretako jendearekin elkarrizketak egiten ari dira orain Xabide enpresako langileak. Galdetu nion zenbat lagunek osatzen zuten zerrenda hori, baina ez zidan erantzuten jakin. Oinarrizko zerrenda Jaurlaritzak berak eman diela esan zidan, eta nire izena ere hor ageri zela. Beste norekin hitzegin duten galdetuta izen hauek eman zizkidan: Juan Antonio Urbeltz, Sabin Egiguren, EDBko Santi (Bañales pentsatzen dut izango dela) eta Xabier Mendizabal (azken izen hori ez zidan konfirmatu, baina hori pentsatu dut izango zela) eta Jon Maya. Oraindik elkarrizketa gehiago egiteko asmotan omen dira.

Zazpi-zortzi galderako inkesta moduko ba prestatuta zuen, galdera nahiko orokor eta irekiekin “Zein da zure ustez dantzaren egoera gaur egun?”, “Zer egin daiteke formazioa, kreazio eta dokumentazioa alorretan adibidez?”. Orduterdiz jardun genuen hizketan, eta galdera ireki samarrak zirenez, eta dispertsiorako joera handi samarra dudanez, saltoka ibili nintzen gai batetik bestera, gai bakar bat ere ganoraz sakondu gabe, eta hainbat kontu bazterrean utzita.

Diagnostikoa egin eta irtenbideak aurkitzen saiatzea behar-beharrezkotzat jota ere, hori egiteko Jaurlaritzak aukeratu duen bidearekiko nire zalantzak aurkeztu nizkion. Jaurlaritzak enpresa bat kontratatu du lan hori egiteko. Enpresa hori niregana dator eta dantzaren munduari buruz daukadan ikuspegia, ideiak, proposamenak eta radiografiak eskatzen dizkit. Horiek jaso, besteek esandakoekin nahastu, informazio hori “kozinatu” eta Jaurlaritzaren eramango dio. Ondorioz nik nire ideiak zuzenean erabakiak hartu behar dituenari helarazteko aukera galtzen dut. Bitartekariak nire ideiekin bere proiektua elaboratzen du, eta bera da lan hori sinatu eta kobratzen duena. Beraz, Jaurlaritzak dantzaren alorrari buruzko diagnostiko bat eta lan-lerro batzuk jasotzen ditu, enpresa pribatuak dirua irabazten du, eta nik zer? Ni pozik egon behar naiz dantzaren mesedetan izan delako dena, eta nire lana, ideiak eta denbora kausa on baten alde izan direlako. Akaso Michiganekoa banintz dirutza kobratuko nuke aholkularitza espezializatua eskaintzeagatik eta periodiko guztietan aterako nindukete dantza salbatzera etorri den “nazioarteko aditu taldean” aurkeztuta. Baina eibartarra naizenez pozik egon behar naiz gutxienez iritzia galdetu didatelako, eta gainera gero, emaitzarekin ez banago gustora nire errua izango da, bere garaian hitzegiteko aukera eman zidatelako.

Prozedurari buruzko nire desadostasuna agerian utzita proiektu konkretu bakar batzuk izan nituen mintzagai Xabideko langilearekin. Egoeraz oro har ere jardun genuen, premia larriak dituen alorra dela nabarmentzen saiatu nintzen, eta buruan nituen makina bat kontuen artean hiru eskaera bakarrik formulatzen asmatu nuela uste dut:

• Dantza maisu titulazioa
• Dantza dokumentazio zentroa
• Tokian tokiko dantza tradizionalak ondare bezala katalogatzea eta sustatzea

Dantza maisuari buruzkoak jakinekoak dira, horren inguruan ari baikara azken aldian (berriz ere). Beste bi kontuak azalduz saiatuko naiz aurrerago zerbait idazten.

Ez nintzen oso gustora geratu, esan bezala dispertsiorako joera handia baitut, eta ideia txukun gutxi formulatzen asmatu nuen. Gauza asko geratu zitzaizkidan esateko. Horrez gain auskalo esandakoen artean zenbat eta nola iritsiko diren helmugara. Eta gainera, Xabideko langileari esan nion bezala, txostena ona edo txarra egin dezakete, baina gero ez baldin badago hori guztia martxan jartzeko borondate politiko argirik (hau da, dirua) alperrik izango da dena (bueno, Xabiderentzat ez, horrek berdin irabaziko du). Bere erantzuna izan zen irudipena duela une honetan Kultura sailak lehentasuntzat duela dantzaren alorra, benetan behar larrian dagoela ikusten duela eta neurriak hartzeko borondatea badagoela. Ikusiko dugu.