Folklorearen infantilizazioaren ajeak agerian... hamaikagarrenez...

"Azken aldian ikusten dut umeak nahi ditugula denean sartu, eta ez da normala hori. Lehen, adibidez, ekainaren 23an suaren inguruan aurreskua dantzatzeko 18 urte behar izaten ziren. Orain berdin du adinak. Akelarrean berdin. Akelarrea helduena da eta ez umeena. Gu desiratzen egoten ginen urteak kunplitzeko, halako lekuetara sartzeko edo halako gauzak egiten hasteko. Orain umetatik helduen gauzak egiten hasten dira. Horrela, arriskua ikusten dut umetan hasita gero ilusiorik ez izatekoa." (Pepi Arrospide - San Joan Konpartsa)

Ez al zaigu hau denoi ezaguna? Eta halere, intertzia horrek jarraitzen du, gero eta goiztiarrago. Guraso askok sei, bost, lau, hiru (?) urteko umeak 'euskal-dantzan' apuntatzen, eta hainbat musika-eskola eta dantza-eskola publiko eta pribatuk inertziari (edo eskaerari) men egiten, haien eskaintza gero eta adin goiztiarragoetara zabaltzen.

Eta zer egin behar dugu joera horrekin? Ez al du hausnarketa serioa merezi?

ITURRIA: Pepi Arrospide (San Joan Konpartsa); dantzan.eus-en elkarrizketa