Manuel Oronoz aita (1906-1989, Donostia) Jose Lorenzo Pujanaren ikasle izan omen zen. Honek, Udalaren laguntzaz, prestatzen zituen taldeetan dantzatu zuen. Hortik etorri zitzaien zaletasuna semealabei.

1936.eko gerra garaian gazte ziren dantzari eta dantzazale guztiei entzuna nien maiz: "Bixente Amunarriz bezalako dantzaririk ez da ezagutu". Etxean, aitonarengandik hasita, gurasoak, izeba-osabak, denak bat zetozen horretan. Galdezka ibili izan naiz garai hartako dantzarien artean eta denek kontu berbera errepikatu didate. Hura dantzan ikustea atsegin handia zen, batzuetan ez sinistekoa. Ematen zuen bazekiela hegan egiten. Harrigarriena, ez omen zuela horretarako itxura fisikorik aproposena: txikia eta potxoloa zelako. Hala ere, dantzan ikusita, horrelako besterik ez zegoela sinistuta geratzen omen ziren denak.

Aita, Klaudio, aurreskularia zuen eta berarengatik hasi zen dantzan zaletzen Apaizetxetik (Donostiako Miraconchan, Bergaran eta Saturraranen ikastetxeetan) itzuli zenean, hamasei urtez. Lagunekin Plazan ikasi zuen dantza sueltoan egiten eta aurreskulari Blas Lasa maisuarekin.