Hogeigarren dantza urratsa

Maitaldia jaialdiak 20. ekitaldia egingo du irailean, eta usaian bezain egitarau anitza eskainiko du

Gazte zela, Marquis de Cuevas balletak Miarritzen egiten zituen egonaldiek liluraturik utzia zutela, dantzaren bidez hiriaren dirdira hedatzeko aukera ikusten zuen. Eta 1991ko hiriko hauteskundeetan, kulturaz arduratzen den hiriko kontseilari izendatu zuten. Orduan izan zuen Maitaldiak bere lehen aldia: «Eta geroak arrazoia eman digu. Ikastetxe, kontserbatorio, elkarte, denek ematen diote lekua dantzari. Baditugu baita nazioarte mailan ezagutu ikastaldiak eta lehiaketak ere. Aski arraroa da aipatua izateko, bereziki ikusiz 30.000 biztanle baino gutxiago dituela Miarritzek». 1998an etorri zen Biarritz Balleta zentro koreografikoaren sorrera, dantzaren eragina urte osora zabaltzeko. Bien arduran dago Malandain bera. Jaialdiari dagokionez, zuzendari artistikoa da.

Aurtengo uzta aurkezterakoan, usaian bezala, eskaintza aniztuna egin nahi izan dute, arlo bakoitzean talde interesgarriak ekarriz, ahal den neurrian, aurrekontuaren arabera. Orotara, 500.000 bat euroko aurrekontua izan du, eta horietatik hiriak berak 280.000 euro eman dizkio. Diru kontuen barruan, preseski, 20. aldiaren karietara, sarrera garestienak hogei eurotara mugatzea erabaki dute antolatzaileek. Urteurrenari egin beste begi keinuetan, jaialdiaren lehen eguneko oparia dago. Izan ere, Lorrenako Balletak Tragic Love eskainiko du, dohainik, Portu Zaharreko hondartzan. New Yorkeko Stephen Petronio koreografoak Romeo eta Julietaz pentsatu duen bertsio berezia da hori. Romeo eta Julieta baita, Biarritz Balletarentzat. Jaialdiaz baliatuko da bikotearen istorioan oinarritzen den sorkuntza estreinatzeko, irailaren 11n. Urteurrenaren beste begi keinu bat jaialdiko lehen urteetako gomita fidela izan zen Victor Ullate Balleta da. Horrek, irailaren 17an, Samsara ikusgarrian ekialdeko bidaia amestu eta fantasmatsua irudikatuko du, «teknika bikainarekin».

Ekarriko dituzten beste konpainien artean zenbait azpimarratzekotan, Malandainen ilusioaren jarraikiz gero, Russel Maliphanten konpainia dago; irailaren 15ean ariko da hori. «Nazioarteko oholtzaren haur kutuna da», Malandainen hitzetan. Vaslav Nijinski (1889-1950) dantzari eta koreografoaren marrazkietan inspiratutako dantza proposatuko du Miarritzen Afterlight izenburua duen lanarekin: «Espero dut Miarritzeko publikoa orain aski heldua izanen dela gisa horretako ikusgarrientzat. Egia da iaz errege ballet anitz izan zirela; aurten errege izenburukorik ez dago, baina horrek ez du erran nahi ederrak ez direnik», abisatu du zuzendari artistikoak. Beste konpainia «liluragarrien» artean dago Kirsten Debrocq konpainia; horko laukoteak My Absence of... lana eskainiko du, sukaldaritza eta dantza uztartuz.

Beste emanaldi berezi bat Systeme Castafioren Stand Alone Zone izanen da; dantza, antzerkia eta hiru dimentsioko irudiak nahasten dituzte, eta irailaren 14an emango dute.

Arrisku gutxiago hartuko du seguruaz ere jaialdiak Nacera Belaza konpainiarekin. Konpainia hori «biziki modan baita»; Malandainek dioenez, «ikusi beharreko horien zerrendan sartzen da». Aitzin estreina den Le temps scéllé ekarriko du.

Beste ekitaldi andana bat aldizkatuko dira bederatzi egun horietan: erakusketak, Dantza Hirian eta gisako ekimenak, errepika publikoak eta beste.