Dantzaren goren-gorenean

Tolosaldean bertan, bada dantzarako grinarik, eta hamaika gazte aritzen dira oinak astintzen, eskualdeko taldeetan. Hain zuzen ere horrela hasi ziren Naikari eta Ioritz Galarraga amasarrak, Ione Iriarte billabonatarra eta Aritz Iglesias tolosarra, Aukeran dantza konpainiara iristeko lehen pausoak ematen.
Naikari Galarragak hamar urte inguru daramatza Aukeranen, eta konpainia Euskal Herriko dantzaren munduan egonkor mantentzera eraman duten lau ikuskizunetan parte hartu du: Izena duen guztia omen da (2004), Bideak (2006), Gernika, mihise gaineko dantza (2009) eta Burnia (2011). Ioritz Galarragak, lauzpabost urte daramatza konpainian, eta Ione Iriarte, berriz, iaz hasi zen Donostiako taldearekin entseguak egiten. Hiru dantzari hauek, Villabonako Oinkari dantza taldean ikasi zuten dantzan. Aritz Iglesias, berriz, pasa den otsailean hasi zen taldean, eta Tolosako Udaberri dantza taldeko partaidea da.
Aukeran taldeak astean hirutan egiten ditu ensteguak. Barran luzaketak egin ondoren, egun batzuetan dantza garaikideko eta klasikoko ariketak egiten dituzte; beste batzuetan, berriz, euskal dantza pausoak lantzen dituzte. Taldean, dantzarien mailaz gain, badira beste hainbat desberdintasun ohiko dantza taldeekiko. Esate baterako, dantzari gutxiago daude, eta hauek diziplina desberdinetatik etorritakoak dira. Aniztasuna da nagusi beraz.
Dantza ikuspuntu profesionalago batetik begiratzearena «esperientzia polita eta interesgarria» dela diote, eta dantza garaikidea edo ballet klasikoa bezalako diziplinak ezagutzeko jakinmina beti izaten dela.
Hala ere, gaur egun euskal dantzarekin fusioa egitea indarrean dagoen arren, dantzariek ez dute aurretik landutako euskal dantza tradizionala alde batera uzteko asmorik.
Konpainiaren azken sorkuntza lana, Bilboko burdinolak eta labe garaiak oinarri hartuta burutu du Edu Murumendiarazek, Burnia deituriko ikuskizunean. Pasa den asteanestreinatu zuten, Bilboko Arriaga antzokian.
Burniak, industrializazioa, labe garaiak, honen ondorioz Bilbora etorritako etorkinak eta karlistada nahiz 36ko gerra gogora ekarri nahi izan ditu, konpainiaren aurreko ikuskizunean baino pauso eta koreografia «abstraktuagoak» horretarako baliatuz.
Fernando Velazquez sarituak konposatu du musika, eta Bilboko musika bandak interpretatu; hain zuzen ere bandako metaleko instrumentuen hotsak, burdinarekin lotura bat sortzen duela iradoki nahi izan dute. Era berean, Unai Elorriagaren gidoiak eta poemek dantzarien pausoei laguntzen diete emanaldian, off-eko ahots batekin.
Burnia, datorren udazkenean izango da berriro, Euskal Herriko aretoetan.