Dantzaren deseraikitzea

Lorrenako Baleta

Ikusleak aretora sartu direnerako bertan aurkitu dute dantzaria, eszenako albo batean, bere ariketetan murgilduta, besaulkietako isiltasun ikaragarriak lagunduta. Argiak apurka-apurka amatatu direnean hasi da benetan StepText. William Forsytheren pieza beste behin-edo ikusi dugu, eta ostera ere sortu dit artifizialtasun sentipen moduko bat, egileak gehiegizko efektismoa lortu nahi izan balu bezala, musika, argiak eta dantza behin eta berriro zatikatzen.

Nahita bilatutako deseraikitze horretan, ordea, dantzaren beraren balioak nagusitzen dira: emakumeak eta hiru gizonek mugimendu etengabean dihardute, ia figura zehatzak eraiki gabe, beren helburuak bilakaera etengabea dirudielako. Xede horren bilaketan mugarriak izan dira emakumeak gizon bakoitzarekin egindako pas à deux ederrak -zailtasun muturrekoak direnak, bide batez esanda-, baina aldi berean, ezin dugu ahaztu gainontzeko bi dantzarien presentzia, dantza hutsaren dotorezia ezin hobeto adierazten baitute, batzutan bigarren planoan daudela dirudien arren.

Stephen Petronioren Brokenman bakarlari batentzako pieza labur-laburra da, irailaren 11ren ondorioz sortua, eta mugimenduaren antzerki-kalitate ia patetikoak erraz adierazten du sorkuntza txiki hau gertakari haren zordun zuzena dela.

Dudarik gabe, Les ombres d'une guerre sans nom izan da hiruretan zirraragarriena, Andrea Cera-ren musika konplexua -pianoa, zarata elektronikoak, gitarra, ahots eraldatuak, bateria, soinu industrialak...- eta urdin koloreko argiztapen misteriotsua funtsezko elementuak izan direlako lan honen giro iragarlea eraikitzerakoan. Herve Robberen koreografiak, berriz, hiru gizon-emakume eta hiru izpiritu menperatzaileren arteko lehia irudikatzen du, eta dantzariak elkarrekin ia kontakturik izan gabe mugitzen dira, inora ez daramaten baina aldi berean hipnotikoak diren eboluzio materiagabeak garatuz.

Esandako elementu guztien artean gizakiaren izaera bera duen atmosfera lortu du koreografoak, zeren eta batzuetan badirudi giro artegagarria lortu duela eta beste batzuetan bizigarri eta guzti egiten zaigu artega hori, baina gehienetan ezereza sentipen nabariarekin konformatu beharrean gaude.