Dokumentuaren akzioak
Dantza argi-iluna
Monte-Carloko Baleta
Nijinskiren dantza azalpenetan jatorria duen Igor Stravinskiren
obratzarrak argi-ilun mordoxka izan zituen erritmo kontuetan.
Deabrukeria hutsa den erritmo zitala berandu helarazi zen dantzarien
gorputzetara, musikarekiko gorde beharko litzatekeen bateratasuna guztiz
galduz. Ez ziren solte aritu lurzoruko lanetan, astun eta geldo;
horrenbestez, hain biziki eta indartsu igarotzen den musika basati
honetan ondorio lazgarriak dira aipaturiko gorputz mugimendu mantsoak.
Taldekako lana gailendu zen Stravinskiren obran, bakarlari gutxi, eta
amaieran agertu zitzaigunak ez zuen barrengo elastikoa ere izerditu,
xume, bizitasunik gabe eta fisikoki lehertzerainoko jarduna sotiltasun
txiroan geratu zen.
Etenaldiaren ostean, dantzariak animotsu agertu zitzaizkigun.
Nahiz eta koreografia ariketa Stravinskirena baino errazagoa izan,
entzuleriari intentsitate sutsuago bat zuzendu zitzaion pasarte
bakoitzean. Fokineren burutazioetan gizonaren zentzutasuna goraipatzen
da duda izpirik gabe, eta lehen aldiz emakumearen sostengu izatetik,
berezko protagonismoa izatera eraldatzen du pertsonaia. Horretan,
Oliveira anaiak esanguratsu agertu ziren, Coppieters anderea une oro
inguratuz eta hanken jolasean ziurtasun handiko lekualdaketak eginez.
Gainontzeko dantzariek erritmoa bereganatu eta trebe aritu ziren
koreografia aldaketetan. Coppieters dantzariaren hiruko pausoa zirrara
handiko unea izan zen, dantza zaleen hunkigarri.
Bi sentsazio ezberdineko dantzaldia izan zen, argia eta iluntasuna tartekatuz jariatutakoa.
Koreografo eta zuzendaria: Jean-Christophe Maillot. Musika: 'Udaberriaren sagaratzea' (I. Stravinski), 'Xerezade' (N. Rimski-Korsakov). Lekua: Kursaaleko auditoriuma (Donostia). Eguna: abuztuak 30.
Dokumentuaren akzioak