«Gurasoei eskaintzen diegu lortutako txapela, beti hor daude-eta»

«Emozioz betetako» eguna izan zen urriaren 9ko igandea Azpeitiko Ion Ibarguren eta Pasaiako Idoia Besada dantzarientzat. Euskadiko txapeldun dira egun hartatik. Dantza Soltean lortu duten txapelik esanguratsuena. Urtea borobildu dien saria izan da baina aurretik Arabako txapela eta Gipuzkoakoa ere eskuratuak zituzten. Euskadiko txapela manten-tzea da atsedena hartu eta datorren denboraldian izango duten erronkarik handiena. Gazteak dira, 20 eta 18 urte dituzte, hurrenez hurren, eta badute horretarako dohaia eta denbora. Bi urte daramatzate elkarrekin dantzan. Elkarrekin agertu dira elkarrizketara ere eta dan-tzako pausoetan bezala, bat datoz adierazpenetan ere, ados baitaude esandako gauza denetan.
 

-Zer sentitzen da aritzen zaren horretan onena zarela errekonozitzen dutenean?

-Poza, ikaragarrizko poza. Ez genuen espero. Sestao zen faboritoa eta Hernanikoek ere urte borobila egin dute. Gure helburua oholtza gainera atera eta disfrutatzea zen eta hala egin genuen.

-Estrainekoen txapela eta zapiaz gain, sari gehiago ere jaso zenituzten, ezta?

-Dantza Solteko Euskadiko txapeldun sariaz gain, janzkera onena edo tradizionalaren saria eman ziguten, diru-saria izan ohi da, eta nola ez, Nestor Basterretxeak espreski dantza txapelketetarako egin ohi duen eskultura, momentuz, urtebetez behintzat, guretzat izango da. Gero, bidaia bat ere oparitu ziguten, Asturiasera.

-Nolatan elkartu dira azpeitiar bat eta pasaiar bat dantzarako?

-Kasualidadez, egia esan. Biak aurreko bikotearekin laga genuen. Nik -dio Ionek-, Bilbon ikasten dut eta unibertsitatean Idoiaren berri eman zidaten. Telefonoz deitu nion eta horrela hasi ginen elkarrekin dantzan. Lezon entsaiatzen dugu Lurdes Esnaolaren gidaritzapean eta tartean, Idoia Azkoitiara etorri ohi da. (Sahatsako Dantza Taldeko kidea da Ion).

-Azpeitiarra, Azkoitian dantzatu, (han du egoitza Sahatsak, bi herriak elkartzen dituen dantza taldeak), Bilbon ikasi, Lezon entsaiatu...

-Azken hilabete hauetan batik bat, hara eta hona ibili gara. Irailaren hasieran, Donostian jokatu zen txapelketa eta abuztuaren azkenetik-edo, entrenatzen gogor aritu gara. Gero, Segurako txapelketa hau prestatzeko astean pare bat hiru alditan elkartu behar izaten genuen.

-Zer motatako entrenamendua darama dantzari batek?

-Ez dugu aparteko entrenamendurik egiten, hau da, korrika edo beste prestaketarik. Gu dantzan ari-tzen gara. Hankak indartu eta fondoa egin. Entrenamendu saioak ordubete, ordu eta laudenekoak, izan ohi dira, gutxi gorabehera.

-Zenbat urterekin hasi zineten dantzatzen?

-Ni -dio Ionek-, 7 urterekin, eta Idoia, 5ekin.

-Txikitatik ikusi al dizkizuete dantzarako dohaiak?

-Ez dut uste. Hain txikia zarenean ez dut pentsatzen nabarituko denik baina behin 13 edo 14 urterekin, hor bai, badakizu gustatzen al zaizun eta horretan aritzeko gogoa duzun edo ez.

-Zer behar da dantzari ona izateko?

-Disziplina, batik bat, eta gero, gogoa izatea. Derrigortuta ezin duzu aurrera egin. Gustatu eta gogoa jarri behar duzu.

-Behin lorpen hauek eta gero, atsedena hartzeko momentua al da?

-Bai, orain ikasketak ditugu aurretik (Ion Odontologia ikasten ari da eta Ingeniaritza biomekanikoa, Idoia). Txapelketak maiatzean hasiko dira, beraz, martxoa edo apirilera arte bakoitzak bere dantza taldean jarraituko dugu eta gero hasiko gara berriro elkarrekin entsaia-tzen.

-Nori eskaini nahi diozue txapela?

-(Biak jarri dira ados). Gurasoei, beti hor daudelako, joaten garen leku guztietan, haiek han; eta Lurdes Esnaolari, gure prestatzaileari, eskaintzen diogu.