Dokumentuaren akzioak
«Amodioa instituzio bat da, eta gizartean nola antzezten den erakutsi nahi dugu»
Tove Shalin. Dantzaria
Tove Shalin dantzariak (Orebro, Suedia, 1976) eta haren senar Dag Anderssonek osatzen dute Bastardproduktions dantza taldea. Roses and Beans performancea taularatuko dute gaur, 19:00etan, Guggenheim museoan, Dantzaldia jaialdiaren barruan.
Bikotea osatzen duzue. Zuen eguneroko bizitzako gatazketatik sortu zen lan hau?
Hiru
haur ditugu, elkarrekin bizi gara... askotan mintzo gara emakume eta
gizon gisa berdintasunez bizitzeko moduez. Zeure bizitza nola partekatu
kontu bat da, baina gero, antzerkia dago, hau da, nola kontatu hori
ikusleei. Horregatik erabaki dugu ikusleak gonbidatzea, geure bizitzaren
parte izan daitezen.
Amodioaren antolakuntzaz ari zarete lan
honetan, eta bikotea erakunde gisa aztertu nahi duzue. Suediarrak
horren arrazionalak zarete?
Amodioa instituzio bat da, eta
gizartean nola antzezten den erakutsi nahi dugu. Ez da Suediako kontua,
hedabide handiak bikote ospetsuen harremanen inguruan mintzo dira.
Ikusleak gure une pribatu txiki batera gonbidatzen ditugu dantza
garaikide ikuskizun honetan. Geure egongelara ekartzen ditugu, kafea eta
gailetak hartzera. Pop kulturaren eta arlo pribatuaren arteko
harremanak zein amodioaren alde politikoak lantzen ditugu. Pop
kulturaren erreferentziak erabiltzen ditugu. Musikal dekonstruitu bat
bezalakoa da, pop kantak abesten ditugulako a capella. Lady Gagaren Bad Romance erabiltzen dugu, esaterako.
Nola jorratu duzue generoaren gaia?
Panaman
landu genuen lanaren alde teorikoa. Judith Butler filosofoak esaten
duenez, geure generoa antzeztu egiten dugu denok. Berdintasunaren gaia
eraman dugu piezara: itxura berdina dugu, ilea berdin moztu dugu...
Koreografian ere, berdintasuna zaintzen dugu: biok altxatzen dugu elkar,
eta espazioa berdin okupatzen dugu. John Lennon eta Yoko Onoren Bagism
lanaren bertsioa egiten dugu: IKEAko edredoi handi batean sartzen gara.
Bikotean biok bat egiten dugu, edo bikotearen burbuilan sartzen gara,
norberak interpreta dezala.
Gizarte kritika egiteko asmoa duzue?
Bai,
baina kritika zoriontsua. Hausnarketa piztu nahi dugu: bikotetasunak
pertsonak nola mugatzen dituen eta zelako espektazioa eta
erromantizismoa sortzen duen aztertzen dugu, baina ez gara gatazkez
arituko. Bikote harremanen alde ilunez beterik daude hedabideak. Erronka
bota genion geure buruari: egin al dezakegu horren inguruko lan kritiko
bat, berdintasuna eta generoa eztabaidatzeko, baina tonu alai eta pop
batean?
Ono eta Lennonena egiteaz gain, Angelina Jolie eta
Brad Pittena ere egingo duzue. Ez al dakigu nahi baino gehiago halako
bikoteetaz?
Bai, informazio gehiegi dugu haietaz. Guk haien
bizitzaren zatiak hartu ditugu, baina ez gara ari istorio gehiago
kontatzen. Denok parte hartzen dugu kontu horretan. Gu liluratuta gaude
bikote horietaz horrela hitz egiteko dugun beharrarekin. Horren inguruko
hedabideak maitasuna suntsitzen ari dira. Eta gu ere horren parte gara.
Performancean haien argazkiak erakusten dizkiegu ikusleei, eta pertsona
horietaz zer dakiten galdetzen diegu. Ikusiko dugu nolakoa izango den
komunikazioa.
Zuen arteko harremana aldatu al du lan honek?
Bai, hala uste dut. Ez gara geure buruaz ari, dena den, baina gure kontu pribatutik gertu dago.
Dokumentuaren akzioak