Zahagi-dantzarekin eta dantzaurrearekin amaituko dituzte festak Zestoan. Itxaropena dantza taldeko zahagi-dantzariak kalez kale ibiliko dira Zestuko Trikitixa Elkarteko eta Idiakatzeko txistulariekin batera. Plazara iristean dantzaurrea egingo dute.
2024ko Dantza Hirian jaialdiaren barruan Errenterian hiru konpainien emanaldiak izango dira. Proyecto Larruaren Sangre y Klorofila, Cia IXAren Ollos para adentro eta Laura Lópezen eta Pablo Lópezen Bailaban las perolas ikuskizunak.
Proyecto Larrua: Sangre y Klorofila
12:30, Aterpean. Iraupena: 15 minutu.
Vicente Ameztoyren lanean inspiratzen da, muga horretan bizitzeko, paisaia amaitzen den eta gure ideiak hasten diren lekuan.
Cia IXA: Ollos para adentro
12:45, Herriko Plazan. Iraupena: 16 minutu.
Ametsaren ikuskera surrealista ikertzen du.
Laura López - Pablo López: Bailaban las perolas
13:45, Xabier Olaskoaga Plazan, 20 minutu
Zer geratzen da etxe bat eraitsi ondoren? Nork ditu ate honetako giltzak? Zurekin dantzan egin dezaket zu ez bazaude?
Bi leku behar izaten dira muga bat egiteko. Zeharkatzen gaituen denborarekiko lerro paraleloz betetako espazio hau ez da egiazkoa, ezta gurea ere. Ez bagara, ez gara ezeren ontzi izango, ezta zatitu behar gaituen neurria ere. Eta hala ere, nola susma genezakeen etorkizuna hori zela?
Mendebaldeak erlojua duen bitartean, Afrikak denbora du.
Esaten denez, mendebaldean denbora zenbatu egiten da, neurtu, erosi, saldu, aurreikusi, antolatu; ondasun objektiboa da, gizakiagandik bereizia, hainbat gauza egiteko erabiltzen duguna, baina gehienetan falta egiten zaiguna. Afrikan berriz denbora bizi egiten da, eduki egiten da, egin egiten da; ondasun subjektiboa da, gizakiari zuzenki loturik doana, orainaldian bizitzen dena eta ia inoiz ez dena faltatzen. Munduko punta batean edo bestean jaiotzearen patuak halabeharrez markatzen du aurrerantzean izango dugun denboraren ulermena, eta dena aldakorra den arren, nekez lortuko dugu lehen ikasgai hori ahaztea. Denbora modu askotara bizi daiteke, bai eta bere esklabu izatera iritxi ere; baina ukaezina dena, dantzak eskaintzen digun gaitasuna da, denbora orainaldi absolutu batetan bizitzeko ematen digun gaitasuna, eta hau munduko edozein herrialdetan betetzen da. “OTEMPODIZ” (DENBORAKDIO), Mozambique eta Euskal Herria bitartean bi norantzatan uztartzen den sorkuntza artistiko eta kultura-truke proiektu baten emaitza da. AECID, SORTUTAKOAK (Gipuzkoako Dantzagunearen egoitza artistikoa) eta ATLANTIKALDIA Errenteriako jaialdiaren laguntzarekin; proiektu honek, lanbide irtenbide bat eta nazioarteko dantza zirkuituetan murgildu ahal izateko lanabesak eskaini nahi dizkie Maputoko bi dantzariei.
Fitxa artistikoa, berezko ideia, zuzendaritza eta koreografia: Asier Zabaleta.
Udal Folklore Akademiak dantzaren zentsu ludikoaz gozatzera gonbidatzen ditu gasteiztarrak. Publikoak dantza tradizional ezberdinak ikasi eta dantzatuz hartzeko aukera izango du.
Dantza plazan ekimenaren beste data batzuk:
Maiatzak: 17, 24 eta 31
Ekainak: 14 eta 21
Irailak: 6 eta 13
Ordua: 20:00etan (maiatza eta ekaina); 19:30ean (iraila).
Udal Folklore Akademiak dantzaren zentsu ludikoaz gozatzera gonbidatzen ditu gasteiztarrak. Publikoak dantza tradizional ezberdinak ikasi eta dantzatuz hartzeko aukera izango du.
Dantza plazan ekimenaren beste data batzuk:
Maiatzak: 17, 24 eta 31
Ekainak: 14 eta 21
Irailak: 6 eta 13
Ordua: 20:00etan (maiatza eta ekaina); 19:30ean (iraila).
Geure(R)a naturaren, poesiaren, dantzaren eta bideo mapping-aren arteko elkarrizketa planteatzen duena. Juantxo Zeberioren musikak, Toti Martínez de Lezearen bertsoek eta Paco Gramajeren proiekzio animatuek aberastu egiten dute hiru dantzarik egindako koreografia esekia.
Antzina-antzinatik, emakumeak elkartu egiten ziren, ez bakarrik eguneroko lanak egiteko, baita beren arteko konpainiaz gozatzeko, ondo pasatzeko eta, aldi berean, beren ezagutzak eta esperientziak trukatzeko ere.
Errealitate hori baina, ez dute pertsona orok ondo ikusi, askatasun eta ezagutza hori mehatxutzat hartzen baitzuten beren status quorako. Horregatik, XVI. mendean, gure historiako gehiegikeria eta hilketa gordinenetako batzuk gertatu ziren, batez ere emakumeen kontra.
Zalantzarik gabe, gaur egun Europako eta munduko herrialde askotan gertatzen dena pentsamolde horren ondorioa da oraindik. Errespetuarekin, askatasunarekin eta tolerantziarekin talka egiten duen pentsamoldea.
Fitxa
Ekoizpena: Dimegaz
Zuzendari artistikoa: Janire Etxabe
Dantza: Harrobi Dantza Bertikala
Dantzariak: Sara Mohino, Alejandra Perez, Janire Etxabe
Koreografia: Alejandra Perez, Janire Etxabe
Musika zuzendaria: Juantxo Zeberio Etxepitia
Musikariak: Maddi Arana, Francesca Di Nicola, Ivan Carmona, Juantxo Zeberio
BATU gure ondarearen, orainaren eta etorkizunaren aldarrikapena da. Bi dantzarien mugimenduak eta gorputzek belaunaldien joan-etorria irudikatzen dute. Begirada etorkizunera jarria, jauzi egin eta argitasunez bete gaitzan. Lourdes Iriondoren kantutegia, tradizioaren eta modernitatearen artean doa, espazio publikoetan kantua berreskuratuz. Zuzeneko musika antzinako soinuetatik, adarretatik, txistutik eta txalapartatik, soinu garaikideetaraino doa, olerkiak hitza sortuz. Jantziek euskal jantzi tradizionalak errebisitatzen eta omentzen dituzte. BATUk, izan ginena, garena eta izango garena batzen ditu testuinguru artistiko berean. Gure sustraiak ahaztu gabe, gure etorkizuna ospatzen du denboran zehar egindako bidaian. BATU dezagun.
Honela aurkezten du Tio Teronen semeak konpainiak ikuskizuna: "Gure koadrila xelebrea ikastetxera bueltatu da!! Bertan, gure bizitzaren parte izan diren egoera eta doinuen bitartez, une ahaztezinak biziberrituko dituzte. Ikasitakoa desikasten saiatuko dira, ikusleen eskutik, ikasketa prozesu berri bat umorez eraikitzeko asmoz. Denak gelara, txirrina jo du eta!!"
Aurten, Juan Ignazio Iztueta dantza maisuak 1824. urtean idatzitako "Gipuzkoako dantza gogoangarrien kondaira" liburuak 200 urte betetzen ditu. Urteurrena dela eta dantza emanaldia prestatu du Gipuzkoako Dantzarien Biltzarrak irailaren 7an, 19:00etan, Trinitate plazan.
Zoritxarreko egoera batean elkartzea egokitu zaio lagun koadrilari hileta batean. Bertan, pasartea ulertu nahian ibiliko dira batera eta bestera, gertatutakoa iraultzeko esperantzan.
Koreografia: Aritz Salamanca, Tio Teronen Semeak
Dantzariak: Aritz Salamanca, Ander Domingo, Beñat Begiristain, Antton Fernandez, Ekain Susperregi, Jon Iragorri, Xuban Iragorri, Eneko Iparragirre, Alai Goñi, Aritz Olarte, Mikel Urdanpilleta, Aritz Olaziregi
Musikariak: Eider Olasagasti, Joseba Etxegoien, Gorka Daguerressar, Mikel Zubiria
Lurraren pisua hauts bihurtua, hondarraren aritasuna esekiduran, oinez etengabe aritzea, etengabe bilatzea… Zer uzten du gizakiak bere urratsen atzetik? Nola har daiteke perspektiba? Zer da nahitaezkoa? Nola egin ikusgai funtsezkoa dena? Protagonistak bakarkako bidaia bat egingo du, txelo baten musikaren laguntzarekin, eta esekidura uneak, aire-dantza uneak, eta berarekin batera eraldatzen den paisaia bat marratuko ditu.
BATU gure ondarearen, orainaren eta etorkizunaren aldarrikapena da. Bi dantzarien mugimenduak eta gorputzek belaunaldien joan-etorria irudikatzen dute. Begirada etorkizunera jarria, jauzi egin eta argitasunez bete gaitzan. Lourdes Iriondoren kantutegia, tradizioaren eta modernitatearen artean doa, espazio publikoetan kantua berreskuratuz. Zuzeneko musika antzinako soinuetatik, adarretatik, txistutik eta txalapartatik, soinu garaikideetaraino doa, olerkiak hitza sortuz. Jantziek euskal jantzi tradizionalak errebisitatzen eta omentzen dituzte. BATUk, izan ginena, garena eta izango garena batzen ditu testuinguru artistiko berean. Gure sustraiak ahaztu gabe, gure etorkizuna ospatzen du denboran zehar egindako bidaian. BATU dezagun.
Maitaldia 2024, Miarritzeko (Lapurdi) dantza jaialdia, irailaren 5etik 16ra. Dantza emanaldiak antzokietan, kalean, errepika publikoak...
Guztira 41 konpainia arituko dira dantza garaikidearen euskal hitzordu gorenean; izen batzuk aipatze aldera, Bernako, Marseillako eta Monte-Carloko balletak, Rennes, Caen eta Nanteseko koreografia zentroak, Sun-a Lee hegokorear sortzailea, Robinson Cassarino eta Bruno Pradet. Etxekoak ahaztu gabe, jakina: Kukai, Bilaka, Dantzaz, Martin Harriague...
Miarritzeko Koreografia Zentro Nazionalak antolatzen du dantzaren jaialdi hau. Ikuskizun gehienak Miarritzen badira ere Lapurdi, Zuberoa, Nafarroa Beherea eta Gipuzkoan ere izango dira; hala nola, beste hainbat herritan ere izango dira: Maule, Atharratze-Sorholüze, Bastida, Donapaleu, Donibane Garazira, Donibane Lohizune, Baiona, Bardoze, Bokale, Angelu, Senpere, Ziburu, Luhuso eta Errenterian.
Irailaren 9an ospatu ohi dute Zarautzen (Gipuzkoa) Euskal Jaia eta aurtengoa berezia izango da, 100 urte igaro baitira lehenengoz ospatu zenetik Zarautzen. Egitarau zabala antolatu dute; egun osoan dantzarako aukera nonahi. Hemen erromeri eta dantzaldiak:
Eguerdian, Musika plazan, erromeria, trikitilari, txistulari eta dultzaineroekin.
Ordu berean, Lege Zaharren enparantzan, erromeria trikitilariekin.
13:15 Munoan, erromeria Iratzar taldearekin.
14:00 Musika plazan, Lizarrako Larrain Dantza herrikoia dultzaineroekin.
14:00 Musika plazan, Lizarrako Larrain Dantza herrikoia dultzaineroekin.
18:30 Iñurritzako zelaian, erromeria Bide Batez taldearekin.
20:00 Iñurritzan, Lizarrako Larrain Dantza herrikoia dultzaineroekin.
20:30 Kalejira Iñurritzatik Musika plazara.
Ondoren, Musika plazan, erromeria trikitilariekin.
Iruñea, Barañain, Eibar, Beasain, Gamere-Zihiga eta Tarragonako 300 bat dantzarik eta musikarik Iruñeko karrikak doinuz eta kolorez jantziko dituzte irailaren 14ean (larunbata) Duguna dantza taldearen 75. urteurren ekitaldien barruan.
Taldeak:
San Lorenzoko dantzariak (Iruñea)
Arrateko ezpata-dantzariak (Eibar)
Igartzako ezpata-dantzari eta erraldoiak (Beasain)
Poloniako Zakopane herriko dantza-taldea Euskal Herrian da egunotan hainbat emanaldi eskaintzen, eta ostegunean, irailak 12, Orion egingo du geldialdia. Saioa Herriko Plazan izango da, 19:00etan hasita.
Taldea 1981ean sortu zen, eta azken urteetan bira ugari egin ditu nazioartean; besteak beste, Alemanian, Austrian, Bulgarian, Frantzian, Grezian eta Italian eskaini ditu emanaldiak. 40 urtetik gorako ibilbidea izanagatik ere, talde gaztea da, belaunaldi berrien erreleboari esker, eta dozenaka lehiaketatan hartu dute parte, beste horrenbeste sari eskuratuz.
Aezkoa Eguneko programazioaren barruan ingurutxoa estreinatuko du Pipirripi dantza taldeak.
Irailaren hirugarren asteburuan, eta txandaka (urtero haraneko bederatzi herrietako batean), antolatzen da bizilagunen senidetze ospakizun hau, parte hartu nahi duen herritar orori zabalik dagoena. Aezkoako Kultur Elkarteak duela berrogei urtez antolatzen duen jai eta errebindikazio ospakizuna da Aezkoako Eguna.
Konpainiaren hiru piezaz osatuta dago, hiru ahotsen eszenaratzea da, ahots bakar batean elkartuta. Gure historiaz, gure herriaz eta askatasunaz hitz egiten diguten hiru istorio bat eginda.
Kultura eta tradizioak gure gizartearen ezaugarri nagusiak dira. Gertaera sakonak daude, non hurbiltasuna eta harmonia eskutik helduta dauden, dantzatzeko eta kantatzeko une egokiak. Sortutako eta ospatutako ohitura da, urrutitik datorrena, eta teknologiaren aurrerapenarekin leku eta espazio berriak aurkitzen dituena. Gure sustraiak oroitu nahi ditugu eta euskaldun gisa dugun etorkizuna ospatu, mugimenduaren, musikaren, jantzien eta belaunaldi-gorputzen bidez denboran zehar bidaia eginez.
2024ko Dantza Hirian jaialdiaren barruan Irunen bi konpainien emanaldiak izango dira. Riart-en Derive eta Raquel Jara eta Cris Marín-en Mur ikuskizunak.
Riart: Dérive
19:00, San Juan Plazan. Iraupena: 15 minutu.
Lotura sozialetatik nola irten jakin nahi duten bi pertsona.
Raquel Jara - Cris Marín: Mur
19:00, San Juan Plaza. Iraupena: 15 minutu.
Lotura sakon batek lotuta mantentzen ditu, distantzia gorabehera, eta hurbiltzen direnean, energia-motor bat sortzen da.
Geure(r)a dantza bertikaleko ikuskizuna da, naturaren, poesiaren, dantzaren eta bideo mapping-aren arteko elkarrizketa planteatzen duena. Juantxo Etxepitiaren musikak, Toti Martínez de Lezearen bertsoek eta Paco Gramajeren proiekzio animatuek aberastu egiten dute bi dantzarik egindako koreografia esekia.
* 2024ko Lizarrako Antzinako Musikaren Astea jaialdiaren barne.
ARMONÍA DANZA & MINISTRILES DE LA REYNA
Foliak murgiltze-esperientzian sartuko gaitu, eta Errenazimenduan eta Barrokoan maskarekin egiten ziren dantzetara eramango gaitu, orduan oso ohikoak baitziren musika, antzerkia eta, jakina, dantzarekin egiten ziren antzezpenak. Antzerki-izaerako ikuskizun haiek operaren bihozkadak zituzten oinarri. Giro horretan, Lizarrako Antzinako Musikaren Astearen berrogeita hamabosgarren edizioaren amaierako festa handi bat biziko dugu, Bizimodu Onaren koparekin amaituz, bizimodu ona defendatzen eta sustatzen duten lau marka nafarren ekimena. Batzuetan ez baita zer izaten, nola baizik. Eta hau horietako bat da.
NAHITAEZKOA DA MASKARA JANTZITA JOATEA
Egitaraua:
Amaiera-kopa: Bizimodu ona
Deia eta sarrera Añafilarekin (Atabalduna)
La Morte della Ragione - Pavana, Anonimoa (XVI. M.)
Le Force d’Hercole, Anonimoa (XVI. M.)
Fiorenza di Corteccia, Anonimoa (XVI. M.)
Basse dance, Pierre Attaignan (ca. 1494-1552)
Bassadanza - La Septima Estampie Royal, Anonimoa (XIV. M.)
Ballo della Notte di Amore, Lorenzo Allegri (1573-1648)
Primo Ballo - Seconda Parte: Gagliarda -Terza & Ultima Parte: Corrente
Canarios, G. K. Kapsberger (1580 - 1651), Michael Praetorius (1571 - 1621)
Air des Boulons, Thoinot Arbeau (1519 - 1595)
Pass’e mezzo, Anonimoa (XVI. M.)
Recercada Primera, Diego Ortiz, (1510 - 1576)
Marche pour la Cérémonie des Turcs, Jean Baptiste Lully (1632 - 1687)
Jácaras Francesas, Santiago de Murcia (1673 - 1739), Antonio Martín i Coll (1660 - 1734)
Bourré d’ Achille, Jean Baptiste Lully (1632 - 1687)
Folies d’Espagne, Marin Marais (1656 - 1728), Antonio Martín i Coll (1660 - 1734)
Bacco Bacco, Francesco Corteccia (1502-1571)
Musikariak:
Marco Bendoni eta Sofía Grande, zuzendaritza
Marco Bendoni, koreografia eta zuzendaritza
Eva Narejos, dantzaria
Sherezade Soriano, dantzaria
Sara Benítez, dantzaria
Rubén Fernández Dávila, dantzaria
José Soto, antzezlea
Elvira Soto, dantzaria eta antzezlea
Javier Martos, musika-zuzendaritza, sakabutxea, ministrilen tronpeta eta alfañila
Cristobal Navarro, korneta errenazentista, txirimia eta txirulak
2024ko Dantza Hirian jaialdiaren barruan Hendaian bi dantza konpainian emanaldiak izango dira: Jone Amezaga - Manu Gaigne-ren Remedios Vals eta Node-ren Batu.
Honela aurkezten du Tio Teronen semeak konpainiak ikuskizuna: "Gure koadrila xelebrea ikastetxera bueltatu da!! Bertan, gure bizitzaren parte izan diren egoera eta doinuen bitartez, une ahaztezinak biziberrituko dituzte. Ikasitakoa desikasten saiatuko dira, ikusleen eskutik, ikasketa prozesu berri bat umorez eraikitzeko asmoz. Denak gelara, txirrina jo du eta!!"
Lurraren pisua hauts bihurtua, hondarraren aritasuna esekiduran, oinez etengabe aritzea, etengabe bilatzea… Zer uzten du gizakiak bere urratsen atzetik? Nola har daiteke perspektiba? Zer da nahitaezkoa? Nola egin ikusgai funtsezkoa dena? Protagonistak bakarkako bidaia bat egingo du, txelo baten musikaren laguntzarekin, eta esekidura uneak, aire-dantza uneak, eta berarekin batera eraldatzen den paisaia bat marratuko ditu.
Dantza eta musika ikusgarria. 2 hilabete eta 6 urte artekoentzat, emanaldi hau publiko guziari irekia da. Iraupena: 30 min
Batzutan urak beldurtzen nau. Ustekabean, egoeraz aldatzen da. Eta barnean sartzeko, zer abentura ! Batzutan hotzegi, bestetan beroegi. Noiztenka uhain handiak badira, eta nere gainean ziliportatzen da. Artetan berriz, ura irensten dut... Ez da errex nork bere burua urera botatzea... baina zoin goxo den ondotik !
Flipluf ikuskizunak norbera ustekabean harritzera gonbidatzen du, bere kuriositateari irekiz, beldurrak gainditzera eta arriskua dastatzera.
Metamorfosia baten istorioa da, beldarra pinpirin bilakatzen delarik bezala, zorabiorik gabe hegaldatzen ikasten diguna.
Dantza, mugimendua da. Mugitzea, funtsean, gorputz bat lekuz aldatzea. Lekuz aldatzean gorputzaren barruko guztia mugitzen da harekin: ametsak, beldurrak, minak eta itxaropenak. Gorputzak irekitasuna behar du mugitzeko: irekia egon mugimendua abiatzeko, irekia egon mugimendua jasotzeko. Aukeran Dantza Konpainiak emanaldi honekin hori bera proposatzen dio publikoari: mugimenduari irekitzeko ariketa bat. Ireki gogoak, ireki kuriositatea, ireki gorputzak. Zer da dantzari izatea ez bada, funtsean, mugitzea: gorputz bat lekuz aldatzeko prest egotea, eta leku berri horretan norbera den gorputza berriro deskubritzea.
Denok dugu unibertso txiki bat, eta bertan babesten gara. Zero grabitatea mikromundua da denboraren kapsula baten barruan. Ametsezko mundu bat da, non ez dagoen konafrikturik, gorputzak egoera eta espazio desberdinetan bakarrik erlazionatzen dira, ikuslea irudimenezko mundu batera eramanez, fantasiaz betea eta ukigarria ez dena, non interpreteek grabitatea beren gorpuztasunarekin eta harremanarekin gainditzen duten.
Ikuskizuna sortu aurretik, mugimendu ikerketa bat egin zen grabitatea oso txikia den egoeretan: uretan eta airean esekita. Hortik material koreografiko ezberdinak lortu ziren eta piezaren izenburua sortu zen. Titulua aukeratzeko beste adierazpen bat da mundu horretan ez dagoela ez adostasunik ez arazorik.
Ikuslea aske da bere interpretazioa sortzeko, edo, besterik gabe, kontatu nahi zaion horretan murgiltzeko. Gauzen dramaturgia sortzeko modu polita.
Zuzendaritza eta koreografia: Denis Martínez Roque
Zuzendaritza eta koreografia laguntzailea: Oihana Varela
Oharra: Ikuskizun honetan argi estroboskopikoa erabiltzen da
Zertan sinetsi, gure XXI. mendeko hutsunea baretzen saiatzeko?
Autoesklabotzaren ereduaren bitartez, Shinek gorputzaren objektualizazioa, hedonismoarekiko adikzioa, epelaburtasuna eta ihesbidearen bilaketa etengabea lantzen ditu.
Erritu etsia, galdutako fedearen bila.
Nola egin dezakegu distira, jada gure buruarengan sinesten ez badugu?
Shine antzezlanak estasia eta gorputzaren martirioa ikertzen ditu. Martirio hori zaharkitutako elementutzat du bizi garen gizarte turbokapitalista honetan. Tekno musikaren zalaparta burrunbatsuak eta zertan sinetsi bilatzen dutenen saetek zoratuta, zortzi gorputz estasiaren arrakastapera erortzen dira -estasia funtsezko droga baita enpatiarik gabeko munduan ibiltzeko- eta gure orainak zuzendutako koreografia lantzen dute: erritual berriak, zenbait kultu grinatsu eta asmatutako erlijioak hartu beharra.
Shinek gure gizarte-linboa irudikatu nahi du, non gure espiritualtasuna zehazten saiatzen baikara dena-segituan-orain diktamen horri jarraiki. Antzezleek ziklotimia dantzatzen dute, iraganetik datorren depresioak eta etorkizunetik etorriko den antsietateak txikituta. Fede bila ari dira, baina, ilargi betearekin gertatu bezala, mugikorrek ezin diote hari argazkirik atera.
Dantzatzeko aukera da, zaurien modura gutako bakoitzaren bularrean ezarri den hutsunea dantzatzeko aukera. Gure buruari jarri diogun arantza-koroak galdutako distira topatzeko azken itxaropena.
2024/09/20 12:45
—
Iruñea, Nafarroako Unibertitateko Museoa
Bi sio: 12:45 (MUNeko zabalgunean) + 19:30 (Erdigunean)
Espazioko hiru bidaiarik, beti lurrari eta sustraiei lotuak, pieza honekin erakustea proposatzen dute, unibertso osoaren aldean oso hutsalak izan arren, lagunartean nabigatu dezakegula, baita gozatu eta argiztatu ere. Perseidas bigarren antzerki-dantzaren sorkuntza berria da, Pacto de Fuga-ren bira arrakastatsuaren ondoren. Bertan, Raquel, Anna eta Sandrak talde-lana nabarmendu eta omentzen dute, elkarrekin distiratzen dutelako, elkarrekin bidaiatzen dutelako, beren energia zirkulatzen dutelako eta unibertsoan hedatzen dutelako modu etengabe eta zinetikoan.
Fitxa artistikoa:
Helbidea: Raquel Madrid
Jatorrizko musika: Bernardo Parrilla
Interpretazioa eta koreografia: Anna París, Sandra Ortega, Raquel Madrid
55. urteurrena ospatzeko Ezpela taldeak Amalur ikuskizuna eskainiko du irailaren 20 eta 21ean Ezpeletako merkatu estalian.Dantzak, abestiak eta musika nahasten dituen ikuskizun hau, 7 eta 77 urte bitarteko parte-hartzaileak bilduko dituen belaunaldien arteko ikuskizuna izango da.
55. urteurrena ospatzeko Ezpela taldeak Amalur ikuskizuna eskainiko du irailaren 20 eta 21ean Ezpeletako merkatu estalian.Dantzak, abestiak eta musika nahasten dituen ikuskizun hau, 7 eta 77 urte bitarteko parte-hartzaileak bilduko dituen belaunaldien arteko ikuskizuna izango da.
Oharra: Ikuskizun honetan argi estroboskopikoa erabiltzen da
Zertan sinetsi, gure XXI. mendeko hutsunea baretzen saiatzeko?
Autoesklabotzaren ereduaren bitartez, Shinek gorputzaren objektualizazioa, hedonismoarekiko adikzioa, epelaburtasuna eta ihesbidearen bilaketa etengabea lantzen ditu.
Erritu etsia, galdutako fedearen bila.
Nola egin dezakegu distira, jada gure buruarengan sinesten ez badugu?
Shine antzezlanak estasia eta gorputzaren martirioa ikertzen ditu. Martirio hori zaharkitutako elementutzat du bizi garen gizarte turbokapitalista honetan. Tekno musikaren zalaparta burrunbatsuak eta zertan sinetsi bilatzen dutenen saetek zoratuta, zortzi gorputz estasiaren arrakastapera erortzen dira -estasia funtsezko droga baita enpatiarik gabeko munduan ibiltzeko- eta gure orainak zuzendutako koreografia lantzen dute: erritual berriak, zenbait kultu grinatsu eta asmatutako erlijioak hartu beharra.
Shinek gure gizarte-linboa irudikatu nahi du, non gure espiritualtasuna zehazten saiatzen baikara dena-segituan-orain diktamen horri jarraiki. Antzezleek ziklotimia dantzatzen dute, iraganetik datorren depresioak eta etorkizunetik etorriko den antsietateak txikituta. Fede bila ari dira, baina, ilargi betearekin gertatu bezala, mugikorrek ezin diote hari argazkirik atera.
Dantzatzeko aukera da, zaurien modura gutako bakoitzaren bularrean ezarri den hutsunea dantzatzeko aukera. Gure buruari jarri diogun arantza-koroak galdutako distira topatzeko azken itxaropena.
2024/09/21 13:15
—
Urretxu, Gernikako Arbola plaza
Honela aurkezten du Tio Teronen semeak konpainiak ikuskizuna: "Gure koadrila xelebrea ikastetxera bueltatu da!! Bertan, gure bizitzaren parte izan diren egoera eta doinuen bitartez, une ahaztezinak biziberrituko dituzte. Ikasitakoa desikasten saiatuko dira, ikusleen eskutik, ikasketa prozesu berri bat umorez eraikitzeko asmoz. Denak gelara, txirrina jo du eta!!"
Areatzako plaza BILBO DANTZAN. BIZKAI elkartearen euskal erromeriak jende helduari aukera eskaintzen dio gure dantza tradizionalak dantzatu eta horiekin goza dezan.
Areatzako plaza BILBO DANTZAN. BIZKAI elkartearen euskal erromeriak jende helduari aukera eskaintzen dio gure dantza tradizionalak dantzatu eta horiekin goza dezan.
NOEUD, frantsesez korapilatua, Eduardo Chillida eta Cristóbal Balenciagak amankomunean zituzten lan metodologietan esplorazio bat da. Irudi lerromakurrak eta espazioen sorkuntza kontzeptuak dira, garaiko mugimendua askatasunerantz bideratu zutenak, bizi izan zuten garaia kontuan hartuz.
Dantzariak: Marina Eskisabel, Maddi Gaztelumendi, Iker Sanz
Lurraren pisua hauts bihurtua, hondarraren aritasuna esekiduran, oinez etengabe aritzea, etengabe bilatzea… Zer uzten du gizakiak bere urratsen atzetik? Nola har daiteke perspektiba? Zer da nahitaezkoa? Nola egin ikusgai funtsezkoa dena? Protagonistak bakarkako bidaia bat egingo du, txelo baten musikaren laguntzarekin, eta esekidura uneak, aire-dantza uneak, eta berarekin batera eraldatzen den paisaia bat marratuko ditu.
*2024ko Dantzaldia jaialdiaren egitarauaren barne.
La Declamación Muda Melania Olcina Yuguerok Jorge Moreno tronboi-jotzailearekin elkarlanean egindako proiektua da, eta soinu-espazioa parte duen zuzeneko musikaren aldeko apustua egiten du, musikaria eta honen instrumentua material koreografikoan oinarrizko zati gisa txertatuta.
Piezak haize-instrumentu baten soinu-bibrazioen eta horien aire-dinamikek eragindako gorputzaren arteko harremana bilatzen du. Modu horretan, belarri ameslariak formulatu gabeko ahots intimoa, airea besterik ez dena, entzuten du. Hasiera batean, piezak arnasaren erritmo intimoa esploratzen du, mugimenduaren jatorri eta inhalazio eta exhalazio bakoitzean etengabe berritutako musikaltasunaren eragile gisa. Arnasarekin hasten da, isiltasunaren ondorengo lehenengo fenomeno gisa, hatsaren eta airearen arteko hurbilketa modu intimoan adieraziz. Arnasketaren bitartez, izaki intimoaren sakontasunarekin, izaki aereo eta mugikariarekin, konektatzen da. Pieza bidaia bat da, gure izaki intimo eta sakonarekin konektatzeko ibilbide bat, eta airearen sugestio ezberdinen bitartez egiten du: hasperena, ufada, hatsa, arnasa, brisa, haizea, lurruna, haize-lasterra, etereoa, fluxua, bisutsa, enbata, urakana, zirimola, zikloia, zurrunbiloa, aldagoia, tifoia.
2024/09/25 19:00
—
Bilbo, Abusu - Campa Ibaizabal plaza
Desªnuda dantza garaikide eta eszekiko ikuskizun bat da, korapiloa eta hutsean biluzik entregatzeari buruzkoa.
Egitura flotatzailearekin eta bertatik zintzilik dauden elementu penduluekin elkarreraginean, diziplina arteko pieza honek gorputz eskergaitzari eta gorpuztasun ugariei buruzko ikerketa egiten du korapilo baten itotzearen eta eragiten duen ezegonkortasunaren aurrean.
Shoot The Target helburu komun bat duten bi lagunen bidaia bat da, bi gorputzen arteko elkarrizketa bat; bi gorputz, zeinak urrunago iristearren urratsa sinkronizatzen baitute, atseden hartzeko bata bestean bermatzen baitira, urrunago iristeko elkarri bultzatzen baitiote eta elkar zaintzen eta babesten baitute.
Espiral bat, publikoa bizi-ibilbide batean murgiltzen duena, bozkariozko energiatik heldutasunaren astuntasunera jauzi eginez, taldearen ibilbidearekin bat.
Proyecto Larrua dantza garaikideko taldeak Gasteizen du egoitza eta Jordi Vilaseca eta Aritz López ditu zuzendari. Espazio ez-konbentzionaletan dantza egitea da taldearen bereizgarrietako bat. Ildo horretatik, Azkuna Zentroko Ataria toki ezin hobea da pieza hau aurkezteko, “Shoot The Target”, jatorrira itzultzeko premiatik sortua eta hurbiltasunetik dantza publiko guztiengana eramatea helburu duena.
Intempestiva du izenburu Elahood dantza urbanoko galiziar konpainiak espazio ez-kobentzionaletarako sortutako proposamen eszeniko berriak. Xela Arias (Día das Letras Galegas 2021) idazle ospetsuaren obran eta irudian oinarrituta dago lana, eta, bertan, Elahooden hizkuntzak eta Xela Ariasen poesiak bat egiten dute espazio publikoetan, zaintzetan eta afektuetan.
“Intempestiva” askatasun- eta desobedientzia-ariketa bat da, non elkartzen baitira generoa, galiziar nortasuna, sustraiak eta prekarietatea, zalantzan jartzeko zertan datzan probetxuzko zerbait egitea. Madrilgo Koreografia Jaialdiko lehen saria eta kritikaren saria irabazi zituen (2021), baita DZM Jaialdiko Elkarrizketa Garaikideen Plataformaren ikuskizun onenaren saria ere (Cáceres, 2021).
Ezgaraiko:
1. Garai desegokikoa, komeni ez den garaikoa.
2. Ohikoa ez delako egokia ez dena.
Xela Ariasek mugimenduz, kontrastez, dinamismoz beteriko betetzen du bere poesia, eta jolas egiten du ortografia-arauekin eta formatuekin; eta galiziar konpainiaren dantza ere erritmo, zatiketa, kontraste eta desorekekin jolasten da. Intempestiva lanak Elahood taldeko gorputzetara daramatza Xela Ariasen bertsoak, audientziekin partekatutako bidaia batean, mugimenduan eta dantzan gainezka egiten duen begirada femenino batetik. Belaunaldi berrien asaldura sortzailearen erretratu mugimenduduna da.
Fitxa artistikoa:
Zuzendaritza eta interpretazioa: Sabela Domínguez eta Julia Laport
Haatik konpainiak ikuskizun berri bat aurkezten du. Konpainiaren lehen lana izan zenaren irakurketa eraberritu bat hain zuzen. Errimak Bi Oinetan. Bertso saio batean oinarritutako dantza emanaldia.
Unai Elizasuk eta Aiert Beobidek zuzendutako emanaldia da. Sustrai Kolina, Aitor Mendiluze, Aitor Sarriegi eta gehiagok sortutako bertsoak, Igelaren Banda zuzentzen duen Bixente Martinezek bere lan-taldearekin musikatu eta Maialen Arzallus eta Thierry Biscaryren ahotsez abesturik.
2024ko Dantza Hirian jaialdiaren barruan Donostian hiru konpainien emanaldiak izango dira. Aingoa Usandizagaren Bihar, Olaia Valle eta Gilles Noël-en Dos pies para dos eta Richard Mascherín-en Vacío Espiritual.
Ainhoa Usandizaga: Bihar
19:00etan, Kostituzio plazan. Iraupena: 15 minutu
Bihar-ek egunerokotasuneko gauza txikiei buruz hitz egiten du. Gure benetako helburura iritsi aurretik denbora okupatzeko egiten ditugun hainbat gauzei garrantzia ematen die.
Olaia Valle - Gilles Noël: Dos pies para dos
19:15ean, Kostituzio plazan. Iraupena: 15 minutu
Gorputz ezberdinen arteko harremana partekatzen saiatzen da; gorputz horiek, guztiaren gainetik, elkarri eskaintzen diote beren burua.
Richard Mascherín: Vacío Espiritual
19:45ean, Kostituzio plaza. Iraupena: 20 minutu
Pieza istripu performatiko bat da, dantza garaikidean oinarritua, eta bertan elkarrekin lotuta daude gorputza, soinua eta techno musika.
2024ko Dantza Hirian jaialdiaren barruan Donostian hitu konpainien emanaldiak izango dira. Richard Mascherín, Angel Duran Performing Arts eta Virginia Gimeno - Robert Gómez-en Vacío Espiritual, Clinch, Punteggio per due corpi ikuskizuna.
Richard Mascherín: Vacío Espiritual
19:00etan, Kostituzio plaza. Iraupena: 20 minutu
Pieza istripu performatiko bat da, dantza garaikidean oinarritua, eta bertan elkarrekin lotuta daude gorputza, soinua eta techno musika.
Angel Duran Performing Arts: Clinch
19:20ean, Kostituzio plaza. Iraupena: 22 minutu
Gizonezkoen eraikuntzari buruzko duo indartsua. Gizon-portaera garaikidearen deseraikuntza, batzuek goraipatu eta askok zalantzan jartzen dutena.
Virginia Gimeno - Robert Gómez: Punteggio per due corpi
20:00etan, Kostituzio plaza. Iraupena: 15 minutu
Besarkada hura hasperen bat bezalakoa izan zen, eta isiltasun bihurtu zen, sinfonia handi baten erdian, obra osoari zentzua emateko gai izanik.
Lapurdi, Begoñako Basilika, Erriberriko inauteri, Oñatiko korpus eta Guardiako dantzak ikusgai larunbat honetan Basaurin. Euskal Herriko Dantza Agerketan Euskal Herriko bost taldek tokian tokiko beren dantzak eskainiko dituzte. Beskoitzeko (Lapurdi) Oinak Arin, Bilboko (Bizkia) Beti Jai Alai, Erriberriko (Nafarroa) Txibiri, Oñatiko (Gipuzkoa) Oñatz eta Guardiako (Araba) Katximorro taldeak dira Euskal Herriko Dantza Agerketaren 52. ediziora gonbidatu dituzten taldeak.
Bost taldeak larunbatean, irailaren 21ean, arituko dira 19:00etan Basauriko Bizkotxalde Parkean. 18:00etan abiatuko dira talde guztiak Social Antzokitik Bizkotxaldera segizioan. Euria egingo balu, ekitaldia Social Antzokian izango litzateke.
Irailaren 29an ospatzen da Cortesen santu zaindariaren eguna, Migel Deuna. Makil dantzariak agertzen dira bai goizeko 11:30ean hasten den prozesioan, bai arratsaldean egiten diren eginkizunetan 18:30ean. Horiekin batera paloteadoaren funtzioaren beste pertsonaiak ere bai. Izan ere, “paloteadoren funtzioak” herri antzerkia eta dantza biltzen du.
Markina-Xemeinen, Arretxinagako San Migelen ermitaren ondoan, San Migel egunez Zerutxu dantza taldeak ezpata-dantza eskainiko du 11:00etako meza nagusiaren ondotik. Ezpata-dantzaren ondoren, soka-dantza dantzatuko dute bertan Zerutxu dantza taldeko dantzariek.
Nafarroako Igantzi herrian San Migel jaiak ospatzen dira. San Migel eguneko dantzarien taldeak eta txistulari taldeak Herriko Etxetik abiatu eta karrika buelta eginez iratzartzen dute herria. Ondoren, udaletxetik bandera jaitsi eta ezpata-dantzariek elizara lagunduko dute. Meza nagusiaren ondotik, bandera-dantza eta ezpata-dantzarien emanaldia izaten dira.
Markina-Xemeingo Arretxinagan mahai-gaineko dantza egiten dute Zerutxu dantza taldeko kideek dantzan eta abestuz. Ondoren aurreskua egiten dute eta horrela amaitzen dute San Migel eguna.
Urriaren 12an ospatuko dute aurten dantzarien Urrijena jaia. Aurten 25 urte betetzen dira lehenego aldiz Urrijena ospatu zutenetik. Dantzari-dantza eta erregelak dantzatzen dira bertan.
Mikel Sarriegik Gipuzkoako dantza-maisuen puntuak eta aldairak. Oinordetza ezkutualiburua aurkeztuko du Donostian urriaren 2an. Lehendabizi, Gipuzkoa osoko dantza-maisuek gorde duten eta hain ezaguna ez den Iztuetaren oinordetza horren ezaugarri nagusienak aurkeztuko ditu. Ondoren, Gipuzkoako hiriburuko dantzaeran zentratuko da; joan den mendean Donostian 1950eko hamarkadatik aurrera ezagutu den dantza-sistema aurreko horren testuinguruan nola kokatzen den azalduko digu, hainbat egikera modu praktikoan ere erakutsiz.
Dantzan Ikasik eta San Telmo museoak elkarlanean antolatutako hitzaldian honako galderei erantzuten saiatuko gara. Non dute jatorria gure dantzek? Beti dantzatu al gara berdin? Jakin al daiteke noiz gertatu diren aldaketak? Zergatik gertatu dira aldaketa horiek?
2024/09/26 19:30
—
Iruñea, Nafarroako Unibertitateko Museoa
Súper viviente nahasmendu disoziatiboetan oinarritzen da, eta nahasmendu horiek pentsamenduen, oroitzapenen, inguruneen, ekintzen eta identitatearen arteko jarraitutasunik eza dakarte.
Identitate disoziatiboaren nahasmendua aitzakiatzat hartuta, niaren zentzuan, portaeran eta, bereziki, funtzio motorrean -interpretatzaile gisa duen puntu sendoan- izandako aldaketa aztertuko du. Zer gertatuko litzateke momentuko dantzaririk onenak gizatasunaren mugak aurkitzeko zailtasun fisiko eta psikologiko desberdinei aurre egingo balie?
Ikuskizun horretan, ikerketa zientifikoa eta psikologoen kabinetearen laguntza funtsezkoak izango dira eszenatik haratago doan zerbait sortzeko.
Ideia originala: Jesús Carmona
Eszena-zuzendaritza: María Cabeza de Vaca, Jesús Carmona
Koreografia: Jesús Carmona
Jatorrizko musika: Bastian Afkar, Juanfer Pérez, Manuel Masaedo
Argiztapen diseinua: Luis Perdiguero
Eszenografiaren diseinua: Jesús Carmona eta Emilio Valenzuela
Antzezleak: Bastian Afkar, Jesús Carmona, Juanfer Pérez, Manuel Masaedo.
Bertso librea dantzatzeko sukarra da, edonon dantzatzekoa, gustuz dantzatzekoa, motiboekin edo motiborik gabe, zabarkeriarik gabe, forma berriak aurkitzeko estimulu berrien bila. Oraingo honetan, dantzaria soinu aldetik gelditzen da. Leku guztiek dute benetako soinua, memoria gogora ekarriz eta espazioa bera irakurtzen eta interpretatzen lagunduz. Gorputzek ere modu desberdinetan erreakzionatzen dute soinuaren arabera, eta hori da apustua, dena entzunaraztea, dena dantzatzea. Soinu-espazioa zutabe bat, sabai bat edo erlaitz bat bezalakoa da, eta leku horietako izateko arrazoiari eta bertan bizi denaren bizimoduari atxikita dago. Oraingo honetan, Mariak eta berarekin doazen artistek, Raúl Cantizanok eta Manuel Masaedok, Barakaldoko merkatuan esku hartzen dute, beren soinu-mundu propioen bidez beren espazioak entzunaraziz.
Dantzaria: María Moreno
Gitarrak eta Samplerrak: Miguel Vargas, Raúl Cantizano
"Zer nolako krudelkeria paradoxikoa ipurtargiei beren itsusitasuna goresteko argia ematen dien natura hau. Animalia bat, intsektu misteriotsu bat, itxura itsusi nabarmenekoa. Gaueko lanpara bat, inguruari edertasuna ematen diona, itxura gorabehera.
Denborak distiraz hustu gaitu, baina iluntasunak ipurtargi eta tximeletaz beteta jarraitzen du. Bizidun guztiak itsutzen eta suntsitzen gaituzten argi horien guztien aurrean, iluntasunean – gure atzean – ipurtargiak eta tximeletak irteten dira oraindik, eta beren argiekin eta koloreekin agertzen dira.
Oraindik itxaropena dago. Gogoratu esistentzia isil hori.
Eusten gaituzten familia eta familia-konfigurazioei. Daudenei, ez daudenei, eta oraindik ere argitzen gaituztenei.
Eskerrik asko argiagatik."
Ideia, zuzendaritza, sorkuntza eta interpretazioa: Eneko Gil eta Dani Hernández
Laguntzailea: Bertha Bermúdez
Soinu-espazioa: Instensidades Ortega eta Vastarde
Grabaketa eta masterizazioa: Arax Estudios
Jantziak: Ramón García
Osagarriak: Élan d’Orphuim, Emilio Morales eta Masti Berri
Kultura Plazara jaialdiaren barruan dantza ikuskizuna Amaia Elizaran eta Neønymus musikariarekin.
Amaia Elizaran dantzariaren dantza garaikideko pieza bat da, Neønymus musikariarekin batera. Gorputzaren bidez berpizkunde eta berritze esperientzien inguruan hausnartzera gonbidatzen gaituen bidai emozional bat da. Aldaketa eta bilakaera prozesu bat gure buruaren bertsio berri batera.
Amaia Elizaran dantzari eta koreografo tolosarra da, azken hamar urteotan dantza garaikideko zortzi pieza original sortu eta kultur proiektu ezberdinetan parte hartu duena.
Neønymus “Silberius de Ura” disziplina anitzeko artista bilbotarraren musika-proiektua da, non, bere ahots oso pertsonalaren eta teknologia elektronikoaren (looper-ak, ahots-prozesadoreak) eta historiaurreko instrumentuen arteko konbinazio ausartaren bitartez istorio musikal eta emozional bat sortzen du, ikuslea gizarteariaren garai urrunetara garraiatzen duena.
(Ama) izan, ala ez izan. Izan ere, izatekotan, nola eutsi izanari? Izan ala ez izan (ni), ama izanik. Izan ala ez izan? Edo... Izan nola?
Amatasunaren inguruko hausnarketa bat kontatzeko musika, kantua eta dantza uztartzen duen ikuskizun bat da AMAraun.
Proiektu artistiko bezala berritzailea iruditzen zaigu bertsoa eta dantza elkarrizketan baliatzea, baina ez bakoitza bere aldetik, kontakizun baten elementu banaezin bezala baizik.
Fitxa
Sorkuntza eta ideia nagusia: Oihana Iguaran, Amaiur Luluaga Gidoia: Oihana Iguaran Koreografia: Amaiur Luluaga Bertsoa eta ahotsa: Oihana Iguaran
Zenbatetan izan duzu ez duzun hori behar izatearen sentsazioa? Zenbatetan ibili zara gelditu gabe bueltaka eta bueltaka falta zaizun horren bila? Gizakion betiko asebete ezina, gure bizia bete-betea soilik BALDIN ETA… izango denaren uste hori.
BUELTAXKAk ikuslea gelditzera behartuko du, bueltak emateari utzi eta bilaketa etetea behartuz. Hor kanpoan besterik ez dagoela gogoraraziko digu, dena hau dela, baina baita honek merezi duela ere.
Fugas lanak taldearen eta banakoaren erlazioak hausnartzen ditu, haien artean bateratzeak eta baita desadostasunak ere. Loturak, migrazioak, eta konposizio eskultorikoak dira inspirazioa. Elkar bilatu, jarraitu eta egoera ezberdinetatik igaroko den taldearen eszena irudikatu ahi izan du. “Batzuetan lotuta, beste batzuetan bereizita baina beti gertu.
Kultura Plazara jaialdiaren barruan Alurr dantza taldearen Zamaltzain kuskizuna.
Zamaltzain dantza lana euskal kultura eta dantzarako elementuen berrirakurketa baten ondorioa da. Dantzaren bidez, gure jatorria eta norabidea piztu eta hizkuntza eta naturaren garrantzia goraipatzen dira. Zamaltzain pertsonaiaren bitartez, Euskal Herriko tradizio eta ohituren zati garrantzitsuak azaltzen dira, hizkuntza eta naturaren inguruko maitasun eta errespetuaren adierazle gisa. Dantza lanak, ordu erdi inguruko emozioz betetako emankizuna eskaintzen du, dantzarien ardura eta ikus-entzuleen parte hartzeagatik berezia izan daitekeena.
Parlem-ne dantza-antzerki ikuskizun bat da, haur bat izan aurretik eta ondoren bikotearen inguruan mugitzen denaren inguruko dokumentua.
Familia salbatzeko komunikazio-bide desberdinak probatzen dituen bikote bat eta nerabe bat galderak egiten dizkiotenean inoiz ezer egiten ez dutena, inora eta inorekin ere joaten ez dena (nerabe guztiak bezala). Mugimenduan gertatzen diren eztabaidak, zauritzen duten isiluneak, mugiarazten eta hunkitzen duten iruzkinak. Hitzik gabeko komunikazioa. Isiltzearen eta mugitzearen garrantzia.
Aita bat, ama bat eta seme bat. Familia perfektua. Zer atera liteke gaizki?
Zuzendaritza eta koreografia: Vero Cendoya
Interpreteak: Linn Johansson, Jem Prenafeta eta Hansel Nezza
Parlem-ne dantza-antzerki ikuskizun bat da, haur bat izan aurretik eta ondoren bikotearen inguruan mugitzen denaren inguruko dokumentua.
Familia salbatzeko komunikazio-bide desberdinak probatzen dituen bikote bat eta nerabe bat galderak egiten dizkiotenean inoiz ezer egiten ez dutena, inora eta inorekin ere joaten ez dena (nerabe guztiak bezala). Mugimenduan gertatzen diren eztabaidak, zauritzen duten isiluneak, mugiarazten eta hunkitzen duten iruzkinak. Hitzik gabeko komunikazioa. Isiltzearen eta mugitzearen garrantzia.
Aita bat, ama bat eta seme bat. Familia perfektua. Zer atera liteke gaizki?
Zuzendaritza eta koreografia: Vero Cendoya
Interpreteak: Linn Johansson, Jem Prenafeta eta Hansel Nezza
2024/09/29 13:00
—
Bilbo, Basurtu - Sabino Arana 50 Bilbao
*2024ko Eszena Kaleraren egitarauaren barne.
Zakurrak proposamen bat da, errepikapenaren hersturatik irudien segidaren lilurara doana. Irudiak: iraganetik ebatsiak eta biharrera boteak; oraingoak, eta iraganaz lerdatuak; plastika garaikidetik zaharkitutako formara, lurrekora, denbora eta hizkuntzen nahas-mahas atergabean.Dantza grinatsu baten erakusketa, bere zentzurik behinena errepikapenean eta katarsian aurkitzen duena: lehertu arte dantzatu, abaildu arte zaunka egin, akitu arte bizi. Norbera aurkitzeko, bere buruaren isla bestearengan ikusten duen gizakiaren kontakizuna. Bi gizon besarkatuak.Bi gizon dantzan, dena bukatu eta dena berriro jaio arte
Dantzaz taldeak dantza-bidaia zirraragarri bat egitera gonbidatzen zaitu, hiru geldialdi paregaberekin, bakoitza artista ezberdinek gidatuta. Eszenatokiaren zirrikituetatik pop koloreen eztandaraino, eta naurarekiko loturaraino, obra bakoitza mundu apartetarako leiho bat da.
DISTIRAK dantza garaikidearen aniztasuna ospatzen du, freskotasuna eta kolore bibratzaileak uztartuz, publikoarekin oso lotura berezia sortzeko.
Zuzendaritza Nagusia: Fernando Sáenz de Ugarte.
Zuzendaria artistikoa: Adriana Pous.
Koreografia: Giovanni Insaudo, Alexandros Stavropoulos, Sarada Sarita.
Tabú dantza garaikideko boskote bat da, inauterietako koadro batean bost pertsonaia femenino eta hainbat pertsona ezagun marrazten dituena. 20ko hamarkadako baserritar galiziarraren presentzia handia duen pieza da, non bost dantzarik bost emakume interpretatzen dituzten beren Tabúerakutsiz publiko guztientzat proposatutako dinamika batean.
2024ko Dantzaldia jaialdiaren egitarauaren barne bi konpainien bi dantza ikuskizun.
Small Axe/Danae & Dionisios: Fárisa
Fárisa duo bat da, Peregrinos (Erromesak) izeneko aterkiaren testuinguruan sortua. Lanak intimitate estuan etengabe dauden bi pertsonaiaren arteko lotura eta kontaktua behar ditu. Erromesaldiaren nozioan inspiratzen da, bizitza, animalia eta paisaia naturaletan zeharreko bidaia baten simulazio gisa. Nola egin dezakete elkarrengandik bananduta dauden bi ibilbidek elkar aurkitu eta elkarrekin bidaiatzeko? Harremanek nola elkarri eragin eta elkarri lagundu diezaiokete? Nola hautsi daiteke gizakien eta animalien arteko hierarkia?
Iraupena: 15 min
Koreografia: Danae & Dionysios
Dantzan: Danae & Dionysios
Jatorrizko musika: Constantine Skourlis
Cello jolea: Konstantinos Chinis
Laguntzak: The Greek Ministry of Culture
Sariak: Fárisa-k Lehen Saria jaso du koreografia sailean Masdanza 28an, eta baita ere Dance Haus Più-ren kolaborazioa Milanen (Italia).
Small Axe Atenasen egoitza duen dantza-konpainia bat da, eta Danae eta Dionysios dira haren zuzendari artistikoak. Konpainiak antzerkietarako eta erakundeetarako ekoizpenak sortu ditu, hala nola Skanes Dance Theatre, Staatstheater Braunschweig eta Scapino Ballet Rotterdam. Haren lanek sari ugari jaso dituzte izen handiko lehiaketetan, hala nola RIDCC, HICC eta Masdanza. Konpainiak Greziako Kultura Ministerioaren, Orsolina 28ren, J.F Costopoulos Fundazioaren, Atenasko eta Epidauroko jaialdiaren eta Stage Onassisen laguntza eduki du.
Danae & Dionysios greziarrak koreografo, dantzari eta Small Axe dantza-konpainiako zuzendari artistikoak dira. Beren ibilbide koreografikoan, hainbat antzoki eta erakunderekin kolaboratu dute, hala nola Scapino Ballet Rotterdam, Staatstheater Braunschweig, Skånes Dancetheater, Theater Rotterdam, Onassis Foundation, Atenas eta Epidauroko jaialdia, besteak beste. Bakarka, Zfin Malta National Dance Company, Akram Khan Company, Hellenic Dance Company, Unterwegstheater, Coon Dance Company eta beste konpainia eta koreografo batzuentzat dantzatu dute.
Tu Hoang Company/Hang Thò Creatives: False Memories
False Memories-ek lotura ulertezina duten bi pertsonaren ideia dauka inspirazio iturritzat. Modu abstraktuan, duten sentimendua da beren mundu espiritualean entitate bakar bat izatea, bai elkarrekin daudenean, bai fisikoki bereizita daudenean. Oroimena kontzeptu ahula da. Batzuetan, gauzak nahi bezala gogoratzen ditugu. Eta irudimenak errealitatetik ihes egiten laguntzen digu lasaitasuna edo bakea aurkitzeko.
Iraupena: 15 min
Koreografia: Tu Hoang, Hiro Murata
Dantzan: Tu Hoang, Ashley Affolter
Musika: Obsidian (David Granström A2 eta Flxk1 & DB1)
Argazkiak: Jesus Robisco
Tu Hoang (1988, Hanoi, Vietnam). Koreografo independente honek Conny Janssen Danst Company-rekin(Rotterdam NL) lan egiten du ohikoan. Kungfu ikasten hasi zen hamar urterekin. Bertan konturatu zen mugimenduan zeukan interesaz, eta Vietnam National Dance Academy-n matrikulatu zen, 2006an Ballet Klasikoan graduatu zen arte. 2007an Europara joan zen dantza garaikideari buruz gehiago ikasi nahian. 2010ean koreografia-sorkuntzaz arduratzen hasi zen, pixkanaka bere mugimendu-identitatea aurkitzeko. Bere helburua da kungfu eta taichian daukan Ekialdeko oinarria eta esku-mugimenduaren zehaztasuna konbinatzea Mendebaldeko dantzaren ezagutzarekin eta urban dance, hiphop, ballet klasiko, garaikide eta abarretan daukan esperientziarekin.
Nere bizi berria hasteko, joan nintzen milaka oroitzapenekin. Eta hor dirakartoi horietan, baina ez naiz ausartzen haien idekitzen. Banoala erran dietgurasoei (aita amei). Beren aurpegiko espresioaz oroitzen naiz, baitabehin, irakurri nuen esaldiaz: gurasoen memoria itotzen gaituensaindutegia da. Eta orduan, ulertzen dut kartoi horiek ideki behar ditudala, bederen barnean dena sailkatzeko. Jakiteko nora goazen, jakin behar dugu nundik gatorren, ezta?
Zuzendari artistikoa, dramaturgoa, koreografa: Fanny Marmayou.
Errosarioko Amaren ezpata-dantza eskainiko dute Elgoibarren 12:00etako meza ostean. Haritz dantzari taldeko dantzariak, Elgoibarko Udalaren txistulari banda eta eskopetariak meza ostean aterako dira ezpata-dantza egitera.
Urriko lehen igandean ospatzen da Errebonbilloen alardea Elorrion. Goizeko 5:00etan hasten dira kalejiran Errebonbilloak Udaletxean hasi eta herriko gurutze desberdinetan salbeak botatzeko. Tiro egiteko lekuak ez dira aldatzen, alkatearen etxe aurrean botatzen dena salbu.
Arratsaldeko 17:00etan, berriro ekiten diote kalejirari, herriari buelta ematen diote prozesioan Errosarioko Andra Mariren irudiarekin batera eta plazara iristean soka-dantza egiteko.
Urriko lehenengo igandean, Amezketako Ugarte auzoko Errosario jaien programazio barruan, Ugarteko Ingurutxoa dantzatzen da, handik 5 kilometrotara dagoen Bedaio auzoan dantzatzen den Bedaioko Ingurutxoaren antzekoa.
Urriko lehen asteburuan ospatzen dira jaiak Ablitasen. Herriko Mendianike dantza taldeko neska mutilek eskainiko dute Ablitas-eko paloteadoa. Dantzariak parrokiara egingo dute prozesioa arratsaldeko 19:30etan eta ondoren, 20:00etan paloteadoa eskainiko dute Foruen plazan.
2024/10/05 18:30
—
Getxo, Areetako Geltokia plaza (Anfiteatroa)
*Getxo Eszena Kalean 2024 jaialdiaren barruan.
Dantza, mugimendua da. Mugitzea, funtsean, gorputz bat lekuz aldatzea. Lekuz aldatzean gorputzaren barruko guztia mugitzen da harekin: ametsak, beldurrak, minak eta itxaropenak. Gorputzak irekitasuna behar du mugitzeko: irekia egon mugimendua abiatzeko, irekia egon mugimendua jasotzeko. Aukeran Dantza Konpainiak emanaldi honekin hori bera proposatzen dio publikoari: mugimenduari irekitzeko ariketa bat. Ireki gogoak, ireki kuriositatea, ireki gorputzak. Zer da dantzari izatea ez bada, funtsean, mugitzea: gorputz bat lekuz aldatzeko prest egotea, eta leku berri horretan norbera den gorputza berriro deskubritzea.
“Halley” epopeia garaikide bat da, kometa berriro pasa aurretik antolatzeko erronkari aurre egin behar dion talde baten karrera desesperatua. Kargak daramatzaten pertsonaiak, bide bat egiteko dutenak eta zorionetik bereizten dituzten ustekabeak eta akatsak gainditu nahi dituztenak. Ilusioa ez delako jaten, baina elikatu egiten duelako. Nahi duten guztitik inoiz ezer ematen ez dien espazioko itxialdia da, hutsegite horregatik, amaigabeko desira horregatik, pitzadura bilatu eta zuloa irekitzera bultzatzen dituenak.
‘Halley’ zalantza eta bilaketa ere bada, beti erantzun bat aurkitzeko eta galdera guztiei irtenbidea emateko saiakera. Arnasa hori larritasun une batean izan nahi du, oraina ulertzeko eta etorkizuna aurreikusteko aukera emango duen sentiberatasunaren adierazpen.
Fitxa artistikoa
Kontzeptua eta zuzendaritza: Jon López, Martxel Rodriguez.
Antzezleak: Katalin Arana, Lucía Burguete, Marina Fulana, Laura Lliteras, Marcos Martincano, Nicolás Martínez, Edoardo Ramírez, Diego Pazó.
BATU gure ondarearen, orainaren eta etorkizunaren aldarrikapena da. Bi dantzarien mugimenduak eta gorputzek belaunaldien joan-etorria irudikatzen dute. Begirada etorkizunera jarria, jauzi egin eta argitasunez bete gaitzan. Lourdes Iriondoren kantutegia, zuzenean abestua, tradizioaren eta modernitatearen artean doa, espazio publikoetan kantua berreskuratuz. Zuzeneko musika antzinako soinuetatik, adarretatik, txistutik eta txalapartatik, soinu garaikideetaraino doa eta aldi berean, olerkiak hitza sortzen du. Bestalde, jantziek, alde batetik, arrain-saltzaile eta errekardari emakumeen lanbideak omentzen dituzte Bergarako mahoi urdinak erabiliz. Eta, bestetik, pieza estanpatuek antzinako ohe-haginen zenefak erreproduzitzen dituzte, emakumearen maisutasuna eta estatusa islatzen. BATUk, izan ginena, garena eta izango garena batzen ditu testuinguru artistiko berean. Gure sustraiak ahaztu gabe, gure etorkizuna ospatzen du denboran zehar egindako bidaian. BATU dezagun.
Swing dantzako igandeak, Bilboko Swing Side Elkartearekin lankidetzan. Proposamen irekia da, eta musikaz eta dantzaz gozatu nahi duten dantzari guztientzat dago zabalik. Zuzeneko musika BILBI SWING BAND taldearen eskutik.
BILBI SWING BAND + DJ Lil 'Iker
Marcos Salcines: pianoa
Aritza Castro: bateria
Fran Serrano: kontrabaxua
Swing Side Elkarteak topagune bat bilatzen du swing musika eta hari lotutako dantzak sustatu eta ikusarazteko.
Swing Side-k elkartrukea sustatzen du eta antzeko beste elkarte batzuekin batera jarduerak egiten ditu, batez ere Euskal Autonomia Erkidegokoekin eta gertuko autonomia-erkidegoetakoekin; era berean, giro positiboa eta elkar ulertzekoa sortzen du Bilbon, Bizkaian eta inguruetan swingaren inguruan ekintzak egiten dituzten erakunde eta erakunde guztien artean.
Swing Sidek dantza hauek publiko guztiengana iristeko lan egiten du, genero, klase edo jatorri berdintasunaren printzipioak kontuan hartuz. Horretarako, elkarteak ekitaldiak, jaiak, hitzaldiak, kontzertuak, dantzak, ikastaroak, dantza-tailerrak eta komunitate eta dantzari gisa hazten lagunduko digun beste edozein gauza antolatzen ditu.
Carolyn Carlson mundu mailan dantzako erreferentea da. Jaiotzez iparramerikarra, Roubaixeko Koreografia Zentro Nazionaleko eta Pariseko Atelier-eko zuzendariordea da, Pariseko La Cartoucherie de Vincennes-en.
Lengoaia koreografikoarekin eta oso pertsonala den antzezpenarekin, bere lana erakusteko garaian, nahiago du Carlsonek “ikusizko poesia” hitza “koreografia” baino.
Lau hamarkadatan, 100 lan baino gehiago sortu ditu eta haietako asko mugarri bihurtu dira dantzaren historian. Bere lanagatik Urrezko Lehoia jaso zuen 2006an. Huraxe izan zen Veneziako Bienalak koreografo bati lehen aldiz emandako Urrezko Lehoia.
The Tree da konpainiarentzat egindako azken sormen-lana eta 8 dantzarien birtuosismoaren bidez, eta bere ikuspegi onirikoari esker, kolapsatzeko puntuan dagoen naturarekiko maitasunarekin lotutako adierazpen boteretsua eta funtsezkoa eskaintzen du Gaston Bachelard filosofoaren Fragments of a Poetics of Fire lanean oinarrituta.
Fitxa
Koreografía eta eszenografia: Carolyn Carlson
Koreografiako laguntzailea: Colette Malye
Antzezleak: Alexis Ochin, Chinatsu Kosakatani, Juha Marsalo, Céline Maufroid, Riccardo Meneghini, Isida Micani, Yutaka Nakata, Sara Orselli, Sara Simeoni
Musika: Aleksi Aubry-Carlson, René Aubry, Maarja Nuut, K. Friedrich Abel
Dantza garaikideena eta teknikoena nahasten dira «La voz eterna» ikuskizunean, hiru piezaz osatutako ikuskizunean: Lehen pieza gerra ahotsa da, bigarrena maitasunaren ahotsa, eta hirugarrena kontzientziarena. Horietan guztietan mugimenduek eta bulkadek laztandu eta hunkitu egiten dute; ahotsa eta gorputza -dantza- elementu bakar batean elkartzen dira.
“LA VOZ ETERNA”
Koreografia: Víctor Jiménez
Musika: Vivaldi y Jorge Sarnago
Jantziak: Arturo Guillén
“CICLOS”
Koreografia: Gustavo Ramírez y Eduardo Zúñiga
Musika: F. Schubert, R. Skelton, M. Richter y B. Rusell
Jantziak: Gustavo Ramírez y Eduardo Zúñiga
“MURMURIU”
Koreografia: Nunzio Impellizzeri
Musika: Víctor Rua, Arca, Tamburi Neri
Jantziak: Nunzio Impellizzeri y Arturo Guillén
Dantzariak: Mattia Furlan, Paula Rodríguez, Alain Rivero, Imanol López, Maria Bosch, Ainhoa Fernández, Daniel Romance, Fermín López, Pilar Miguel, Leyre Domingo
2024/10/04 19:30
—
Iruñea, Nafarroako Unibertitateko Museoa
Ikuskizun hau Antonia Merce, La Argentina, espainiar dantzaren erreferente handienetakoari egindako omenaldia da.
Antonia Mercéren bultzadaz, Espagnols balletek espainiar sortzaile onenen konstelazio bat biltzea lortu zuten musikaren, dantzaren, jantzien eta dekoratuaren arloan. 1928ko ekainaren 18an, Mercék mugarri bat ezarri zuen historian, Parisko Théâtre Fémina-n bi ballet estreinatu baitzituen, prentsaren eta publikoaren arrakasta handiarekin, eta orain berreskuratuko dira: Ernesto Halffterren Sonatina eta Oscar Esplaren El contrabandista. Antonio Najarrok berreskuratu ditu bi koreografia berri sortuz.
Zuzendaritza artistikoa eta koreografia: Antonio Najarro
Musika zuzendaria: Miguel Baselga
Eszena zuzendaritza: Carolina África, Antonio Najarro konpainia
Dantzariak: Carlos Romero, Tania Martín, Daniel Ramos, Alejandra de Castro, Cristina Carnero, Lucía Cardeñoso, Álvaro Brito, Álvaro Madrid
Gitarra: Jose Luis Monton
Biolontxeloa: Sergio Menem
Pianoa: Coni Lechner
Jantzien diseinua: Yaiza Pinillos
Proiekzioen bideo-diseinua: Nestor L. Arauzo eta Davitxun
Argiztapenaren diseinua: Sergio Torres
Zuzendaritza teknikoa eta kudeaketa: Raúl Mallol
Koreografia-laguntzailea eta baleteko irakaslea: África Paniagua
Produkzio zuzendaritza: Rubén Carreño
Karakterizazioa: Otilia Ortiz
Bideo emanaldien ilustratzailea: Diego Martínez Pereira
Geure(r)a dantza bertikaleko ikuskizuna da, naturaren, poesiaren, dantzaren eta bideo mapping-aren arteko elkarrizketa planteatzen duena. Juantxo Etxepitiaren musikak, Toti Martínez de Lezearen bertsoek eta Paco Gramajeren proiekzio animatuek aberastu egiten dute bi dantzarik egindako koreografia esekia.
