Gainera, Oikian oilasko-biltzea egiten da eta horrela jantzita doaz parte-hartzaileak. Makil luzeak ere ibiltzen dituzte.
Adibidez: https://leireantia.files.wordpress.com/2008/12/pic_0020.jpg
Eta beste bat: http://www.3digitala.com/share/showMuestra.php?id=5849

Nik baietz esanen nuke. Beti pentsatu izan dut dantza egitea ez zela aerobik-aren pareko ariketa fisiko hutsa, baina duela oso gutxi jabetu naiz dantzaren dimentsio politikoak duen esanahiaz. Gero badakigu, norberak zentzu bat edo beste emanen dio baieztapenari. Toki batzuetan dantza benetan da gizartearen egituratzaile, egun ere, eta niretako hori da eredua. Lukuk dio dantza bere kontestutik aterata, bere hondoko metafora ezagutu gabe eta bere dimentsio politikoa ulertu gabe dantza "folklorea" baino ez dela, hitzaren zentzu negatiboenean. Urteak daramatzagu dantza bere kontestutik kanpo ematen (edo kontestu egokia bilatu gabe), hondoko metaforarik ba ote den ere planteatu gabe eta dimentsio politikoaz oharkabean (ez bada politikiaren azaleko irakurketa)... horixe panorama!

Nik gure taldeko esperientzia kontatuko dizuet. Duela 8-9 urtera arte mutilok eta neskek banatuta ensaiatzen genuen, bakoitzak bere errepertorioa, bakoitza entsaio-tokiaren punta batean... batzuetan dantza mistoak egiteko elkartzen ginen. Esan bezala, duela 8-9 bat urte elkarrekin ensaiatzen hastea erabaki genuen, denok denon errepertorioa, eskaera maila berarekin. Esperientzia ederra izan da eta emaitzarekin oso pozik nago ni (beti dago zer hobetu, noski).

Interesatzen ez zitzaigun errepertorioa txoko batean gorde genuen eta interesgarri zitzaizkigun beste hainbat dantza ikasi genituen, generoaren ikuspegia ere aintzat hartuz.

Horrez gain, azken urteotan sortu izan ditugun dantza-tradizioetan ere bide ezberdinak jorratu ditugu. Batetik ezpata-dantzan ez dago generoaren araberako ezberdintasunik. Soka-dantzetan bai, horregatik sortu genituen bi, bata mutilek gidatua, bestea neskek.

Neskek orain arte dantzatu ez dutela eta beraz, orain pozik egon behar dutela dantzatzen dutenarekin, gezurra dela esanen nuke. Hasteko, neskek bai dantzatu izan dutelako orain baino lehen (Oier-ek honi buzuko hitzaldi oso gomendagarria du). Bestetik, nik ikusi izan ditudan neskendako sortutako dantza batzuk nahiko eskasak iruditzen zaizkidalako (baita generoaren trataeran ere) eta horretan ere antzematen da genero-ezberdintasuna.

Tradizioarekiko errespetua zer den aztertu beharko litzateke. Tradizioa aldagarria da berez, eta beraz, gauzak aldatzea izan liteke tradizioarekiko errespeturik handiena. Hori bai, ez nolanahi, aurrekoek egin dutena ezagutuz, zentzuz... ezagutzan dago gakoa, nire ustez.

Beraz, jarrera batzuk perpetuatzeko erabiltzen ditugun argudioen egiazkotasunari ere erreparatu beharko genioke. Eta ados naiz Rakelekin dantza baloreak transmititzeko oso baliabide interesgarria da. Ekitekoa!

Abentura ederra dugu aurretik!

Zure inguruan askotan ikusten duzu hori? Neskak dantzatzen dutenarekin (mutilekin desorekan) konforme?

Gure dantza maisuak saiatu dira naturaltasunez dantzatzea zer den erakusten. Niretako hau da!
Ederra bideoa!

Ze errex ematen duen - bideoa ikusita - eta ze zaila den - gure inguruko errealitatea ikusita - dantzaren soiltasun erabatekoa topatu eta bere indar guztia dastatu ahal izatea. Musika egokia, sinkronizazio bikaina eta grazia, naturaltasun eta indarra dantzan. Nik handitan txiki horiek bezala dantzatu nahi dut!

Zer pentsatuko zuten New Yorktarren 1965. urteko urriko egun hartan figuratzar horiek haien karriketatik dantzan ikustean? Edonola, esanen nuke Iruñeko erraldoiak Iruñeko alde zaharreko karriketan direla benetan erraldoi! Bosgarren etorbide horretan haien handitasuna galtzen dute pixkatxo bat!

Aupa Leire! Mila esker idaztera animatzeagatik. Argazkia zuri-beltzean da eta alde horretatik, ulergarria da beltz iruditzea erraldoiak. Dena den, horiek Asiako errege-erreginak dira. Argazki honetan ikus ditzakezu denak: http://www.diariodenavarra.es/actualidad/20100623/fotos/2010062302231688_640.jpg Eta ageri da amerikarren (beltz-beltzak) eta gainontzekoen kolore aldea. Egia da, duela zenbait urte, denak ilunago pintatuak zeudela!

Doluminak familiari, Aurtzakako lagunei eta gertukoei. Indar handia Iruñetik!

Ze politak diren dantzaren arkeolojiari buruzko artikulotxo hauek. Mila esker, Jon!