Penagarria EKEk jardunaldi honi emandako izenburua eta planteamendua, erabat partziala, aspalditik beste batzuek salatu duten bere posizioa berriz ere argi eta garbi utziz, disimulorik gabe. Hizkuntzarekin egiten duzun konparazioa aintzat hartuz, Oier, interesgarria litzateke jakitea eztabaida zer hizkuntzatan eginen duten, hori ere esanguratsua bailitzateke!

Estimatzen dizkizut hitzak Oier! Eta erabat ados lehen parrafoetako ideiekin. Gero bitxia da, baina niri gertatu zait pastoralaren espiralaren barruan sartuta, ez naizela zenbait gauzetaz ohartu, eta kanpotik argiago-edo ikusten direla dirudi.

Makagorria kasualitate bat izan da. Patxi Larrioni okurritu zitzaion "maka" hitza (Mutila, pintxea edo ofiziale baten laguntzailea iruindarrondako) agertu behar zuela pastoralean nolabait, Bidador maka izan baitzen bere gurasoen dendan. Gero pertsonaia bihurtzea pentsatu genuen eta Jon Alonsok koplak idatzi zizkion. Testua irakurrita, Ihitzi okurritu zitzaion pastoralean zuzenean agertzen ez zen Joxemielen "beste ni" izan zitekeela eta horrek kopla batzuk gehitu eta bermoldatzera bultzatu gintuen. Gero jantzia egin genion -erdi langile erdi bufoi-, gero koreografia eta urratsak, gero gure turkoen deabru ere bihurtzea. Poliki-poliki, nondik-nora gindoazen jakin gabe, batzuen eta besteen aportazioekin sortu dugun pertsonaia izan da, diodan bezala, erdi kasualitateaz, kasualitatea esistitzen bada...

Gero jende askok aipatu du Makagorriaren pertsonaia: Etxekoparrek, Jean Louis Davant-ek, zuk... eta guk ez dakigu oso ongi nondik sortu den, baina egia da aipatzen dituzun kualitate horiek guztiak dituela. Ah zer bitxoa, horretan ere, Makagorria!!

;)

Elurre, agian ez hemen baina beste plazetan zure kezka bera azaldu dut galdeketaren kontuarekin. Eskubideak ez dira galdetzen. Egiten dizkidazun zehaztapenetan ere ados. Hortik aurrera, iruditzen zait Luzaidarrena bazterketa horren aurreko lehen saiakera bat dela (galdeketa borondate horrekin egina dela ez dut zalantzarik) eta beste toki batzuetan gaia planteatu ere egiten ez dutenean, eta lasai-lasai bizi direnean, planteatzen duenari nik behintzat ez diot kritika sutsurik eginen. Hori baizik!

Egia da galdeketarena arriskutsua dela eta ederki azaldu duzue. Baina eremu lerrakorrean ari gara eta gauzak tentuz egin nahi izatea ere ez da gauza txikia. Ezagunak ditugu beste adibide batzuk, zeinetan -logika osoz- eskubideak aurretik, baimenik eskatu gabe, emakumeak tradizioetan parte hartzen hasi diren eta gatazkak sortu dira. Horiek ekiditeko saiakera iruditzen zait Luzaidarrena, eta egoeraren tenperatura hartze bat. Formula magikorik balego... Prozesuaren amaierak esanen du asmatu duten ala ez!

Ekimen zinez ederra. Zorionak antolatzaile eta parte-hartzaileei!!

Ados Josurekin. Johañe Etxebest-ek Berriako artikulo bukaeran dioena ere, azpimarratzekoa iruditzen zait. "Ze errespontsabilitatea". Eta bai!!! Aurrekoan Oier Araolazak Argia aldizkarirako idatzi artikulo batean zioen Urbeltzek irakatsi digula dantza ardura sozialarekin, herrigintza helburu, baliatu behar dugula. Uste dut hori gakoa behar lukeela sortzen ditugun "produktoak" baloratzeko garaian. Josuk aipatzen dituen kutxen edertasunari bai, baina beteta ote dauden, batez ere horri erreparatuz.

Arrate eguna Eibarren
Libertimendua Garazin
San Lorenzo eguna Iruñean
...

Mila esker Xabier! Estimatzen dizut oharra eta ados naiz. Apuntatua!

Ze txistulari ederra den Agustin Eraso!

Ze gozamena zuen azalpenak irakurtzea. Eta ze pagotxa Gipuzkoan, pixka bat lausotuta bada ere, dantzen arkeologia moduko bat egiteko zantzuak (idatzitakoak, irudizkoak eta biziak) geratzen direlako oraindik ere. Zuenak irakurri eta niri jakinmina pizten zait, Gipuzkoako tradizioaren traza pixka bat duten Nafarroako soka-dantza eta ingurutxoen (Leitza, Iribas, Urdiain, Altsasu...) atzean zer dantza-maisu eta gora-behera egon ote diren. Hor bada ikerketa-hobi eder bat ere.