Lehenago ere sentitu izan dugu euskal dantzaren alorra prekarioetan prekarioenen artean zela eta oraingoan sentsazio hori areagotu baino ez da egin.

Guk zortekotzat dugu gure burua uztailean eta irailean emanaldi bana izan dugulako eta horrek entsaiatzera behartu gaituelako, ahal izan dugun moduan, hori bai. Entsaioak kale gorrian egin ditugu, eskola bateko jolastoki irekian (Ondoan saskibaloi eta futbol partidak jokatzen ari ziren gaztetxoen aldamenean), maskak jantzita, material guztia erabilera bakoitzaren ondotik desinfektatuz eta abar.

Behin emanaldi horiek prestatu behar izateko denbora pasata, ez dakigu heldu den hilabeteotan nola egin ahal izanen dugun aurrera. Eguraldia okertuz joanen den neurrian, ezinezko izanen zaigu kalean entsaiatu ahal izatea. Momentuz ez digute ziurtatu orain arteko entsaio-gela estalian entsaiatzen jarraitzen ahalko dugunik, eta entsaiatu ahal izatekotan, segurtasun tarteak gora behera, ezingo genuke dantzari guztiekin entsaiatu.

Txikien dantza eskolarekin ere beste hamaika buruhauste.

Heldu diren hilabeteotarako gure helburu bakarra da dantza taldearen jarraikotasunari eusten asmatzea. Astean 3 egun ensaiatzetik egun bakarra ensaiatzera pasako gara, dantzariek irrika izan dezaten astean behineko entsaio horretarako, eta emanaldirik ezean, deustarako entsaiatzeak ekar dezakeen frustrazio hori ekiditeko.

Okerrena da ez dakigula egoera honek noiz arte iraun dezakeen.

Mila esker Ekaitz, zure ekarpenengatik. Kasken harira, Euskokulturren Angel Ainzibururi bildu genion lekukotasuna eta berak zioenez, 1920-1930 alde horretan utzi zioten kaskak erabiltzeari, izerdiarekin tindua galtzen baitzuten eta arropak ondatu. Hemen bideo hori: http://www.navarchivo.com/[…]/karakotxak-bolantak-pertsonaiak

Miguel Angel Sagasetak bere Luzaideko ddantzak liburuan ere heltzen dio gaiari eta horrela dio 500. orrialdean:

"Garai batean burua kaskarekin estaltzen zuten eta ez bonetarekin. Zoritxarrez, 1922. urte inguruan utzi zen kaska ibiltzez eta haren ordez gaurko boneta ezarri. 1920. urteko uztailaren 18an kaskarekin ari izan ziren dantzan oraindik, Eusko Ikaskuntzaren Bigarren Batzarra zela eta, Iruñeko Zezen Plaza zaharrean antolatutako jaialdian parte hartu zuten Luzaideko hogeita hamasei dantzariak. Geroago, 1959ko ekainaren 7an Luzaiden egin zen Euskal Bestarako egin ziren berriro kaska berriak, baina oso txarrak atera omen ziren. Izerdi hutsez busti orduko aurpegi guztia tindatzen omen zuten, eta ez zuten arrakasta handirik ukan".

Artikulu sorta ezin interesgarriagoa osatzeko. Baigorrin, Kanbon, Donapaulen, Baionan... ere badira erraldoi konpartsak, Patxik aipatzen duen tradizio berri honen norabidearen erakusgarri.

Gure taldearen azken urteotako bilakaeran garrantzi handia izan zuen Jesus Pomaresek. Aholkulari, jantziegile, iradokitzaile... zenbat ordu ez genituen pasako bere karrika Berriko dendaren atze hartan. Oso eskuzabala izan zen gurekin. Sanfermin Aldapako ezpata-dantzak eta Sanferminetako trokeo-dantzek badute bere zigilutik ere. Badugu ate-joka ditugun Sanferminetako dantzak nori eskaini!

Gizon ixila eta diskretoa zenez, modu berean joan zaigu Jesus. Hutsune handia uzten du Iruñeko dantzaren eta ohituren mundutxoan. Berak berreskuratutako ondare aberatsa -eta horrekin batera berarenganako oroimen eta esker ona- gure artean geratuko da! Doluminak gertukoei eta Sanlorenzoko danzanteetako lagunei!

Dantzariaren ezkutuko lanak ere ez al du izugarrizko edertasuna? Oñatzeko korpus dantzarien bideo hau horren adibide!

Ederra musika!

Fernando, mila esker erantzuteko tartea hartzeagatik. Irrikaz itxoingo dugu Leitzako kultura taldearen lanaren emaitza eta informazioa igotzen duzuenean gustora hartuko genuke horren abisua. Gu gure aldetik, duela 2 urte atera genuen Olentzero Leitzako ereduai jarraituz eta iaz ere bai, panpina pixka bat dotoretuz: https://dantzan.eus/kidea/d[…]ntendimentu-gabia-266b-266a Hori da aurtengo asmoa ere. Mila esker berriz, Fernando!

Ze pena horren aurkikuntza ziragarria izan zitekeena, desilusiotxo horrekin bukatzea...

Inguruan galdetu eta egun ere Zuberoan "haiztur" esaten diote zangoekin egiten den guraize gisako itxierari -"ciseaux" ezagutzen nuen nik-. Hurbiltasunagatik izan liteke hortaz aritzea? Hala balitz, polita litzateke, garai hartan Lapurdin ere urrats molde hori erabili izanaren arrastotxoa bailitzateke.