Urriaren 1ean, Bilbon eta inguruetan garatzen ari den Dantzaldiaren barruan, Metamorphosis Dance (Iratxe Ansa & Igor Bacovich) kolektiboak Al desnudo pieza egingo du Barakaldoko Antzokian. Iratxe Ansa dantzariak 2020ko Dantza Sari Nazionala jaso zuen.
Zer dira publikoak normalean ikusi ezin dituenak? Nork lantzen du dantzari baten irudia inprobisazio batean? Nola erabiltzen dugu arnasa? Al desnudo obra normalean ikuslearen pertzepzioari ihes egiten dioten gai askori erantzuteko sortu da. Ansa eta Bacovichen hitzetan, “Ikuskizun bat beste ikuspuntu batetik nola hautematen den aztertzea interesatzen zitzaigun”.
Al desnudo ikuskizuna fisikoki zorrotza eta dinamikoa da, eta hibridazio perfektua ematen da musika eta mugimenduaren artean. Kontraste-joko batean, hasieraren sentsualitateak, hau da, kontzeptu klasikoak, pixkanaka-pixkanaka oso dantza fisiko eta esplikatuari bide ematen dio. Berebiziko naturalismoa esplizituari da eszenatokiaz, eta ikuslea in crescendo etengabean sartzen da, piezak aurrera egin ahala.
Musika ere oso berezia da, Philipp Glass musikagilearena da, eta bi dantzarientzat oso potentea da bi pertsonen artean dagoen harremanaz berba egiteko.
